Vooral in eetzalen kunnen ouderen onderling gemeen doen. “Als je daar binnenkomt als nieuweling zie je meteen wat de groepjes zijn. Die komen bij elkaar over de vloer, weten alles van elkaar. Ze weten dat de één straks gaat afwassen en de ander die en die terugbrengt. Het is maar zelden dat die groepjes tegen een nieuweling zeggen: oh, komt u maar hier zitten”, zet de 86-jarige lesbische Gerda Tolk. Voor het COC geeft zij voorlichting aan ouderenverzorgers.

Ouderen die lesbische vrouwen, homomannen, biseksuelen, transgender en intersekse personen (LHBTI’s) hebben grotere kans op eenzaamheid dan leeftijdsgenoten die hetero zijn. Zij hebben minder vaak een partner dan hetero-ouderen, minder vaak kinderen en de relatie met hun familie verloopt stroef.

Toch verschuift langzaamaan het taboe op LHBTI-ouderen. In 2017 heeft één op de tien van de ouderen een negatief beeld van homoseksualiteit. Tien jaar ervoor ging het nog om één op de drie ouderen. Om LHBTI onder ouderen bespreekbaar te maken is de Roze Loper in het leven geroepen. Het keurmerk geeft aan dat tolerantie, respect en openheid voor LHBTI’s een vanzelfsprekendheid is. De Roze Loper is ontwikkeld zodat ouderen in zorg- en welzijnsinstellingen zich daar thuis en veilig voelen.

Een ander initiatief dat heeft bijgedragen aan het bespreekbaar maken van homoseksualiteit onder ouderen is de Grey Pride. Acht jaar geleden deed de eerste boot met roze ouderen mee en sindsdien heeft de Grey Pride zijn eigen programma met zijn eigen ambassadeurs. 

Door: Redactie Nationale Zorggids