Uit een recente studie van Stanford Medicine blijkt dat huid-op-huidcontact, ofwel kangoeroezorg, een positief effect heeft op de neurologische ontwikkeling van te vroeg geboren baby’s. Baby’s die als pasgeborene regelmatig huid-op-huidcontact kregen, vertoonden betere neurocognitieve prestaties op de leeftijd van één jaar in vergelijking met baby’s die dit minder ontvingen. Dit meldt Stanford University.
Kangoeroezorg houdt in dat de baby met alleen een luier op de borst van een ouder ligt, wat een warme en veilige omgeving creëert. Vooral voor te vroeg geboren baby’s, die vaak in de couveuse liggen en verbonden zijn aan verschillende apparatuur, kan dit fysieke contact een uitdaging zijn. Toch is deze vorm van zorg het waard, stelt het onderzoeksteam. Zelfs kleine verhogingen in het aantal minuten huid-op-huidcontact maakten al een meetbaar verschil in de hersenontwikkeling van de baby’s.
Vergelijking met natuurlijke omgeving
Een belangrijk voordeel van huid-op-huidcontact is dat het de omstandigheden in de baarmoeder enigszins nabootst, zoals de hartslag en stem van de moeder. Volgens de onderzoekers kan dit in een couveuseomgeving, die vaak koud en afstandelijk aanvoelt, niet worden vervangen door technologie. Het geluid van de moeder en de nabijheid van haar hartslag zijn mogelijk ondersteunende factoren voor de hersenontwikkeling en helpen de baby zich veiliger te voelen.
Langetermijnvoordelen
Het onderzoek toonde aan dat de neurocognitieve scores van baby’s die meer tijd doorbrachten in huid-op-huidcontact, aanzienlijk hoger waren op de leeftijd van 12 maanden. Twintig minuten kangoeroeën per dag kan al flink verbeteringen opleveren voor de neurologische ontwikkeling van premature baby’s. Deze bevindingen ondersterpen het belang van kangoeroezorg als vast onderdeel van het zorgplan voor te vroeg geboren baby’s in de neonatale intensieve zorg.
Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky
