Pasgeboren baby’s herkennen woordgrenzen in gesproken taal. Dit zou betekenen dat het belangrijkste ingrediënt van ons taalvermogen, namelijk het opdelen van grote taaleenheden in kleinere, al bij de geboorte aanwezig is. Dat concluderen Italiaanse onderzoekers op basis van twee experimenten, meldt Kennislink.
De onderzoekers maakten met behulp van een driedimensionaal beeld de hersenactiviteit van de pasgeboren baby’s zichtbaar. Aan het experiment deden 32 baby’s mee, die werden opgedeeld in twee groepen van zestien. De pasgeborenen kregen in het eerste experiment twaalf klankreeksen te horen, die uit zes lettergrepen bestaan. Bij de eerste groep werd de klankreeks herhaald, maar werd de laatste lettergreep vervangen door een andere. Bij de tweede groep werden de twee middelste lettergrepen verwisseld.
Uit het experiment bleek dat de eerste groep de verandering in lettergrepen wel door had, maar de tweede groep niet. Alleen variatie in de laatste lettergreep werd dus opgemerkt. De onderzoekers denken dat baby’s het einde van woorden beter registreren.
In het tweede experiment bij nog eens zestien baby’s werd een korte pauze van 25 milliseconden gehouden tussen de derde en vierde lettergreep. Ook hier werden de middelste en laatste lettergrepen verwisseld. De onderzoekers zagen wederom een reactie bij de verandering van de buitenste lettergrepen, maar dit keer gebeurde dit ook bij de middelste lettergrepen. Volgens de onderzoekers is door de baby’s een woordgrens herkend.
© Nationale Zorggids
