De Inspectie Jeugdzorg weet ook niet zeker om hoeveel kleinschalige zorgaanbieders het precies gaat. Gezinshuizen, zorgboerderijen en logeerhuizen zijn niet verplicht om zich te registeren en dus blijven velen wellicht buiten het zicht van gemeenten of de Kamer van Koophandel. Zo komt het wel eens voor dat zorgaanbieders die slecht presteren pas bekend worden bij de inspectie als hierover een negatief bericht wordt verspreid op Facebook.

Zorgaanbieders die bekend zijn bij de inspectie krijgen een vragenlijst opgestuurd, waaruit moet blijken of zij in de categorie ‘verhoogd risico’ vallen, Indien dat zo is brengt de inspectie een bezoek aan de aanbieder. De afgelopen paar maanden bezocht IJZ 26 kleinschalige aanbieders, waarvan er zes niet voldeden aan de gestelde eisen. Andere zorgaanbieders voldeden misschien wel aan de eisen, maar borgen de medicijnen bijvoorbeeld niet op of hadden een onduidelijk beleid omtrent een onafhankelijk vertrouwenspersoon.

Nadat de inspectie een bezoek brengt aan een gezinshuis, logeerhuis of zorgboerderij die niet goed presteert, lossen de problemen zich meestal vanzelf op. IJZ ziet dat kinderen en jongeren die bij de kleinschalige zorgaanbieders terechtkomen veelal intensieve zorg nodig hebben. De medewerkers verlenen die zorg ook, maar de inspectie vraagt zich toch af of liefdevolle zorg voldoende is. “Het gaat vaak om complexe problemen en dat stelt hoge eisen aan de mensen die deze hulp bieden”, vertelt senior-inspecteur Hans Jagers.

De inspectie ziet enkele algemene verbeterpunten, Zou zou er bij iedere aanbieder één professioneel geschoolde hbo’er aanwezig moeten zijn en heeft ieder kind zijn eigen ontwikkelplan nodig. 

Door: Redactie Nationale Zorggids