De verdachte en zijn dochter liepen op 15 maart 2019 het ziekenhuis in omdat de man zich niet lekker voelde. Later die dag heeft hij telefonisch contact met het Crisis Interventie Team van Bureau Jeugdzorg. Zij maken zich zorgen om het meisje en daarom wordt een afspraak met hem gemaakt om elkaar in het ziekenhuis te treffen. Wanneer het CIT daar aankomt, blijken de man en zijn dochter onvindbaar. Uiteindelijk krijgt een medewerker van het team de verdachte aan de telefoon. Hij klinkt in dat gesprek verward en bedreigend, wat CIT doet besluiten om de politie te bellen.

Reanimatie mag niet baten

Rond 21.45 uur komt de man zonder zijn dochter vanuit de afdeling radiologie de centrale hal van het ziekenhuis ingelopen. Daar verklaar hij aan de politie dat ze net een uur te laat zijn. Vervolgens wijst hij hen de weg en in een behandelkamer van radiologie treft de politie het lichaam van het meisje aan. Agenten starten met reanimeren, maar ze is al overleden.

Verschillende verklaringen

De verdachte heeft verschillende verklaringen over de gebeurtenissen. Hij geeft toe dat hij zijn dochter om het leven heeft gebracht, maar wil niet vertellen hoe hij dat heeft gedaan. In latere verhoren verklaart hij dat hij haar heeft gestoken met een schaar. Die verklaring komt overeen met de verwonding van het meisje. Tijdens een ander verhoor vertelt de verdachte dat hij zijn dochter om het leven heeft gebracht omdat zij werd misbruikt en hij dat op deze manier wilde stoppen. Hier was echter geen sprake van.

Waanstoornis 

Hoewel de man niet heeft willen meewerken aan onderzoek in het Pieter Baan Centrum, is wel vast komen te staan dat hij ten tijde van het incident last had van een persoonlijkheidsstoornis en een waanstoornis, waardoor hij verminderd toerekeningsvatbaar is. Deskundigen geven aan dat het risico op herhaling hoog is zonder behandeling. Daarom eist het OM naast een celstraf ook tbs met dwangverpleging.

Door: Nationale Zorggids