Met het onderzoek is voor het eerst uitgebreid in kaart gebracht hoeveel steun mensen die een schokkende gebeurtenis meemaakten, hebben ervaren. Het gaat hierbij om slachtoffers van fysiek (seksueel) geweld, een medisch ongeval, een verkeersongeval, (online) oplichting/diefstal, serieuze bedreiging of een ongeval/ramp. Van de in totaal 1,7 miljoen slachtoffers op jaarbasis, hadden er circa 231.000 te maken met fysiek of seksueel geweld.

Allochtone slachtoffers

Uit het onderzoek blijkt verder dat allochtone slachtoffers vaker een gebrek aan erkenning en begrip en steun vanuit hun familie ervaren dan getroffen autochtone Nederlanders (33,3 procent versus 18,7 procent). Volgens psycholoog en onderzoeksleider Peter van der Velden staat dat haaks op het beeld dat hulpverleners van deze bevolkingsgroep hebben.

In een interview Trouw geeft zelfstandig gezondheidspsycholoog Najat Rabbae een aantal mogelijke verklaringen. Zo zou de eerste generatie (Marokkaanse) migranten veel minder gewend zijn te praten over gevoelens. Bovendien hoort ze in haar praktijk vaak dat cliënten hun ouders niet willen belasten met hun problemen. Als het gaat om seksueel geweld, is er ook nog een taboe dat het praten in de weg staat.

Herstel

De steun die slachtoffers ontvangen vanuit de directe omgeving, zoals familie, vrienden, kennissen en collega’s, is een belangrijke factor van invloed op het beloop van de klachten en het herstel van slachtoffers. Slachtoffers die sociale steun ontberen, waaronder begrip en erkenning, kunnen een grotere kans lopen op ernstige psychische klachten.

Door: Redactie Nationale Zorggids