Digitale hoarders komen steeds vaker in beeld bij hulpverleners, zo herkent ook Ron de Joode, cognitief gedragstherapeut bij het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam. Waar hij voorheen bijna geen patiënten met digitale verzameldrang zag, behandelt hij in het AMC nu 5 tot 6 procent van de patiënten voor deze stoornis. Hij stelt dat behandeling belangrijk is, maar dat de verzamelaars zelf vaak niet in de gaten hebben dat ze een probleem hebben.

Klachten onder de verzamelaars kunnen uiteenlopen van dwangmatige handelingen, tot het creëren van een sociaal isolement en het verstoren van het natuurlijke dag- en nachtritme. “Vervolgens meldden ze zich dan ziek op hun werk, het stond echt hun leven in de weg”, aldus De Joode. Ook hun eigen gezondheid verliezen ze uit het oog, zegt de gedragstherapeut. Hij adviseert familieleden om het gesprek met de persoon aan te gaan, maar om de verzameldrang niet te veroordelen en ook niet dingen weg te gaan gooien zonder zijn of haar toestemming.

Wie last heeft van verzameldrang, zowel met fysieke als digitale voorwerpen, kan daarvoor behandeld worden. “Ik stel ze dan vragen over waarom ze dat koffiekopje maar niet weg kunnen gooien. Vervolgens krijgen de patiënten gespecialiseerde thuiszorg en worden ze geholpen bij het beheersbaar maken van het hoarden.” Voor veel patiënten hebben de voorwerpen een grote emotionele, praktische of creatieve waarde en kunnen ze er daarom geen afstand van doen.

Door: Redactie Nationale Zorggids