Moeders die kampen met depressieve klachten zijn meestal gericht op het minimaliseren van hun eigen stress. Dit kan ten koste gaan van hun aandacht voor de ontwikkeling van hun kinderen, en ook voor de impact van de depressie op hun kinderen. Dat meldt Vakblad Vroeg naar aanleiding van een Amerikaans onderzoek in Psychological Science.
Volgende de onderzoekers hebben depressieve klachten van moeders vaak een grote impact op de ontwikkeling van hun kinderen. 'Kinderen kunnen vaak veeleisend, onvoorspelbaar, tegendraads en zeer actief zijn', zegt onderzoeker Theodore Dix in een interview met Psychological Science. Volgens Dix is de opvoedtaak voor depressieve moeders extra belastend, omdat ze voortdurend bezig zijn hun eigen stress te reguleren.
De studie volgde 319 moeder en hun kinderen over een periode van twee jaar. Moeders met ernstige depressieve symptomen bleken de neiging te hebben om minder op het gedrag van hun kind te reageren, zolang er sprake was van niet al te onaangenaam gedrag. Naarmate de kinderen meer negatief of lastig gedrag lieten zien, bleken depressieve moeders hierop ook negatiever te reageren.
Uit eerder onderzoek was al bekend dat depressieve ouders door hun depressie negatiever en minder reageren op hun kinderen dan ouders zonder depressie, maar wat deze nieuwe studie laat zien is dat de reactie van depressieve moeders op hun kind vooral gericht is op het minimaliseren van de eigen stress. Dit brengt hen ertoe dat ze verschillend kunnen reageren op het gedrag van hun kind, terwijl het onderliggende proces hetzelfde is, namelijk het minimaliseren van stress. Sommige conflicten met kinderen worden vermeden (onderreactief ouderschap) terwijl op andere momenten een conflict kan worden versterkt (overreactief ouderschap).
© Nationale Zorggids
