Door gebrekkige nazorg, onvoldoende begeleiding en ondermaatse opvang is het voor GHB-verslaafden op het platteland moeilijk om af te kicken. Dit blijkt uit onderzoek gehouden onder politie, straathoekwerkers en ouders van verslaafden, meldt NRC.
Ton Nabben, drugsonderzoeker bij het Bonger Instituut onderzocht vier gebieden die het vaakst in GHB-politierapportages voorkwamen: Heerenveen, Twenterand, Heerhugowaard en Rucphen. Volgens Nabben zijn er in deze gebieden gesloten gemeenschappen waar men zich afzet tegen autoriteit en problemen lang verborgen blijven. “Het losweken van de oude vriendenkring van gebruikers is bijna onmogelijk. Kom je terug uit de kliniek, staan de potten GHB bij je vrienden op tafel”, zegt Nabben. Volgens hem moet er meer aandacht komen voor nazorg en dagbesteding, waar familie ook nauw bij wordt betrokken.
De onderzoeker denkt dat verhuizen de kans op een drugvrij bestaan vergroot. Ex-verslaafden komen zo minder in aanraking met hun oude gewoontes, dit verkleint de kans op terugval.
©Nationale Zorggids
