Mopshond Suus en shi tzu Milou stuiven door de kamer. Dochter Lynn (1) laat iedereen weten dat Nijntje op tv is: ‘Nijn, Nijn, Nijn!’. Mieke Tychon (33), getrouwd met Marcel, geniet van de vrolijke drukte om haar heen. Ook al is het soms zwaar, want nu ze zwanger is van haar tweede doen haar heupklachten zich extra voelen.
Toen Mieke (33) zes jaar was, werd bij haar de ziekte van Perthes geconstateerd. Een vrij zeldzame aandoening die bij Mieke heeft geleid tot een chronisch gescheurde heupspier en bekkeninstabiliteit. Hierdoor staat het al vast dat ze in het ziekenhuis zal bevallen, door middel van een keizersnede.
Net als bij Lynn. Toch was het anders toen. “Sinds begin dit jaar is er iets veranderd in de geboortezorg in de regio ’s-Hertogenbosch”, weet Mieke. “Gynaecologen en verloskundigen werken intensiever samen, al vanaf de eerste intake bij de verloskundige*. Ze hebben overleg en bepalen samen met jou een zorgpad.”
Zelf achter dingen aan
Tijdens haar zwangerschap van Lynn was deze manier van werken nog niet ingevoerd. “Uiteindelijk ging het toen ook allemaal goed”, vertelt Mieke, “maar ik moest meer zelf achter dingen aan. Ik had gesprekken met zowel de verloskundige als de gynaecoloog. De een was akkoord met een bevalling in het ziekenhuis via een keizersnede, de ander niet direct. Zo kwam ik tussen twee professionals in te staan en kreeg ik het gevoel dat ik moest vechten voor wat ik wilde. Nu mijn ‘casus’ gewoon wordt meegenomen in het vaste overleg tussen gynaecoloog en verloskundige is alles veel relaxter.”
Er is meer rust nu. Sneller duidelijkheid. “En dat is voor iedereen plezierig”, zegt Mieke. De keizersnede zal – hoopt Mieke – pas plaatsvinden in week 39 van de zwangerschap. “Eerder wil ik niet”, zegt ze, “zo weet ik zeker dat ons kindje goed volgroeid ter wereld komt.” De pijn verbijt ze. “Ik heb meer last dan vorige keer, omdat er nu natuurlijk een kleintje rondloopt. Gelukkig slaapt Lynn goed en dan ga ik ook even liggen.”
