“Als dat hek een muur was geweest, had ik het niet gered”, zegt hij. “Nu kon ik gelukkig tussen de spijlen door wegkruipen.” De pijn voelt hij dan nog niet. “Ik zag niemand, dus ik heb mijn broek afgeklopt, ben naar de auto gelopen en naar huis gereden.” Thuis aangekomen, komt toevallig zijn dochter net langs. Zij ziet meteen dat het mis is. De huisarts wordt gebeld en niet lang daarna ligt hij in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. 

Aan beide kanten van de borstkas zijn zeven ribben gebroken, waarvan sommige op meerdere plaatsen, constateert men op de Spoedeisende Hulp. Ernstig letsel dat bij oudere patiënten een hoge kans geeft op overlijden. Toon wordt  opgenomen op de Intensive Care voor extra ondersteuning en pijnstilling. Hij krijgt een longontsteking, zijn toestand verslechtert en er wordt ernstig getwijfeld aan de kans op herstel. “Dankzij dokter Boersma kan ik het nog navertellen”, zegt hij beslist.

Strohalm

Dokter Boersma is traumachirurg in het JBZ. Hij ziet – ondanks de hoge leeftijd van Toon en de sombere prognose – toch een optie voor een levensreddende ingreep, door de ribben te fixeren met ribplaten. Een vernieuwende behandeling. Na goede gesprekken met Toon, zijn familie en dr. Simons, intensive care specialist, over de voor- en nadelen van de operatie en mogelijke risico’s, besluiten ze deze strohalm te grijpen. Toon: “Ik zei toen tegen de dokter: ‘Als ik levend uit het ziekenhuis kom, dan moet u ons bedrijf komen bezoeken voor een rondleiding’.” 

Goede conditie

De dag na zijn 89ste verjaardag wordt Toon geopereerd door dr. Boersma en zijn assistent dr. Leliefeld.  Twee ribben aan de linkerkant van de borstkas en drie ribben rechts worden vastgezet met speciale ribplaatjes. De operatie is een groot succes. Toon merkt al snel dat hij veel beter kan doorademen, hierdoor herstelt hij voorspoedig van zijn longontsteking en kan hij de Intensive Care verlaten. “Voor de operatie stond ik er niet best op”, weet hij. “Ik ben de avond ervoor zelfs bediend in de kapel van het ziekenhuis. De dokter durfde het toch aan om te opereren, omdat ik helder van geest was en sterk genoeg.” Leeftijd zegt niet alles. Er wordt gekeken naar hoe je in het leven staat, hoe fit je bent en hoe je conditie is.  

Dankbaar

Minder dan twee weken na het ongeluk verlaat hij - zelf lopend - het ziekenhuis. En belofte maakt schuld: een paar maanden later brengt dr. Boersma een bezoek aan zijn melkvee- en loonwerkbedrijf in Den Dungen, dat al enige tijd wordt gerund door zijn drie zonen. Toon: “Ik ben al die mensen in het ziekenhuis zo dankbaar: de dokters en de verpleegsters ze ‘vlogen’ voor me. Ik ben er als een prins behandeld. Knap wat ze allemaal kunnen. Ik heb geen centje pijn meer. Dat heb ik dr. Boersma ook verteld toen ik hem weer zag: ‘Ongelooflijk hoe u dat zo mooi in elkaar hebt weten te metselen!’

Met Toon (en koe Truus) gaat het goed, dus doet Toon weer wat hij altijd heeft gedaan. “Bezig zijn!” Boodschappen doen met zijn vrouw Riek (92). Samen familie bezoeken en in het weekend naar  de kerk. De tuin bijhouden. En natuurlijk elke dag naar het bedrijf. Koffie drinken op kantoor. Naar de koeien. Bijvegen, brokken geven. Ik prijs mezelf gelukkig en bedank onze lieve heer dat ik het allemaal nog kan.”