Artsen en hun oudere, ongeneeslijk zieke patienten moeten in een vroeg stadium overleggen of een behandelverbod zinvol is. Overbehandeling kan hiermee worden teruggedrongen, zegt directeur Agnes Wolbert van de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde (NVVE). Volgens Wolbert rust er ten onrecht een taboe op het niet behandelen van een patiënt. Dit meldt NVVE.
De NVVE meent dat het taboe vooral komt omdat het kostenaspect steeds een rol dreigt te spelen. Ouderen zouden onder druk worden gezet om dure behandelingen te vermijden. Tweede Kamerlid Corinne Ellemeet van GroenLinks kreeg eerder dit jaar bijvoorbeeld veel kritiek toen zij voorstelde dat artsen die gespecialiseerd zijn in ouderengeneeskunde vaker moeten meebeslissen voordat een patiënt ‘een zware en vaak dure behandeling’ krijgt. Haar idee werd als een bezuinigingsmaatregel weggezet.
Overbehandelen ouderen
Uit onderzoek blijkt dat het overbehandelen van oudere patiënten naan de orde van de dag is. Dat is doorgaans niet in het belang van de patiënt, stelt de NVVE. Als de patiënt geen behandeling meer wenst en voorkeur geeft aan overlijden, dan kan een behandelverbod nog van grotere waarde blijken dan een euthanasieverzoek. Indien de patiënt zijn wensen zelf niet meer kenbaar kan maken, geldt namelijk wat in het behandelverbod is opgenomen.
Behandelverbod juridisch afdwingen
Dit verbod is gebaseerd op de Wet op Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBo), waarin staat dat een patiënt voor elke behandeling toestemming moet geven. Een behandeling mag altijd geweigerd of gestopt worden. Een arts mag ook geen medische handelingen uitvoeren zonder toestemming van de patiënt als daardoor de dood (sneller) intreedt. Het behandelverbod gaat zelfs zo ver, dat het desnoods juridisch kan worden afgedwongen. In een behandelverbod kan onder meer worden aangegeven of en hoe lang iemand behandeld wil worden als hij in een coma raakt, of onder welke omstandigheden alleen nog behandeld mag worden op pijnbestrijding.
Door: Nationale Zorggids
