De heersende opvatting onder artsen en andere deskundigen is dat koolmonoxide ervoor zorgt dat het bloed minder zuurstof kan transporteren, waardoor organen zuurstofgebrek krijgen. Maar de giftige werking van koolmonoxide blijkt complexer in elkaar te zitten. Andere mechanismen spelen ook een rol. Ingeademde koolmonoxide ontregelt belangrijke biologische processen in de cel en kan zo schade veroorzaken aan hart- en bloedvaten en het zenuwstelsel. Dit gebeurt ook bij lage concentraties koolmonoxide, bijvoorbeeld door een slecht functionerende cv-installatie en onvoldoende ventilatie.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) adviseert om langdurige blootstelling aan lage concentraties te vermijden. Bij een blootstellingsduur van 8 uur adviseert de WHO om de gemiddelde concentratie koolmonoxide in de lucht de 9 ppm (parts per million) niet te laten overschrijden. Voor 24 uur is dat 6 ppm.

Wettelijke certificering

Naar aanleiding van een eerder rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid nemen overheid en het bedrijfsleven maatregelen om mensen thuis beter te beschermen tegen de schadelijke invloed van koolmonoxide. Dat betreft onder meer de wettelijke certificering van installatiebedrijven, voorlichtingscampagnes over de risico’s van een koolmonoxidevergiftiging en stimulering van het vrijwillig gebruik van koolmonoxidemelders.

Koolmonoxidemelders afstellen op advies

De Gezondheidsraad adviseert om in aanvulling daarop ook specifiek voor lage concentraties maatregelen te treffen door te bevorderen dat koolmonoxidemelders worden afgestemd op de advieswaarden van de WHO. De melders die in Nederland op de markt zijn detecteren namelijk geen concentraties onder de 10 ppm en geven conform Europese richtlijnen pas een akoestisch alarmsignaal vanaf 50 ppm. Ook adviseert de Gezondheidsraad om in voorlichting aan burgers, hulpverleners en installatiebedrijven meer aandacht te besteden aan de risico’s van langdurige blootstelling aan lage concentraties koolmonoxide.

Door: Nationale Zorggids