Schaamte zorgt ervoor dat mensen die last hebben van urineverlies geen hulp zoeken. Naar schatting een miljoen ouderen verliest wel eens plas. "Dan gaat het om 'urge incontinentie': er is de drang om te plassen of te poepen en dan komt het ook meteen. Dan wordt het leven aanzienlijk minder aangenaam'', weet neurowetenschapper Gert Holstege, die namens de Continentie Stichting Nederland spreekt.
Donderdag houdt de stichting de Nationale Plasdag, waarbij ze vooral op de 50PlusBeurs in Utrecht aandacht vraagt voor incontinentie. "Het zijn niet alleen de ouderen. Er is een kleinere groep van vooral vrouwen die na de geboorte van hun kinderen weleens urine verliezen. Dat is stressincontinentie, die voorkomt bij lichamelijk inspanning. Urge incontinentie komt zowel bij mannen als bij vrouwen voor.''
Ouderdomsincontinentie is een hersenziekte, stelt Holstege, die is verbonden aan de universiteiten van Groningen en de Australische stad Brisbane. "De blaas zelf is niet overactief, maar die krijgt signalen van de hersenen. Normaal gesproken geven de hersenen het signaal 'nu niet' als je moet plassen maar je zit net iets te doen waarbij dat niet mogelijk is. Pas als je op de wc zit, zeggen je hersenen: nu kan het. Maar veel ouderen hebben hersenproblemen, hele kleine bloedinkjes die vrijwel niet te zien zijn, maar het zijn er wel duizenden. Als je een beetje pech hebt wordt het systeem onderbroken en komt die 'nu niet'-boodschap niet meer aan.''
Het belangrijkste probleem bij incontinentie is dat het zo is omgeven met schaamte, stelt Holstege. "Voor andere hersenziektes hoef je je niet te schamen, maar hier omheen hangt een taboesfeer. Terwijl er best wat aan te doen is, lijden veel mensen zonder dat het nodig is.'' Afhankelijk van de oorzaak van de problemen kan een uroloog uitkomst bieden, of fysiotherapie voor de bekkenbodem. Holstege: "Ga nou maar gewoon naar de huisarts.''
Door: ANP
