Ongeveer een derde van de onderzochte ouderen bleek een stabiele groep die niet of nauwelijks zorg nodig had. Meestal ging het om ouderen die hoog waren opgeleid, een hoog inkomen en een groot netwerk hadden. Zodra die factoren kleiner worden, kan het zorggebruik toenemen, denken de onderzoekers.

Een kwart van de onderzochte 65-plussers begon met weinig zorg maar stroomde later in naar gemeentelijke ondersteuning (Wmo) of langdurige zorg (AWBZ). Hun gezondheid werd slechter nadat ze een ingrijpende levensgebeurtenis, zoals de dood van een partner, te verwerken kregen.

Nog eens twaalf procent maakte al gebruik van Wmo en stroomde later in naar de AWBZ. Deze groep bestond vooral uit ouderen met een krimpend sociaal netwerk en een 'laag gevoel van zelfregie'. Volgens het SCP is het aan te raden om de laatste twee groepen in de gaten te houden en de ondersteunen door bijvoorbeeld buurt- of welzijnswerk. Mogelijk kan daardoor de instroom naar de AWBZ worden beperkt. Ook zouden ze meer moeten bewegen, zodat ze minder snel aftakelen.

Een op de vijf 65-plussers, vooral mannen, alleenstaanden en mensen met een klein netwerk, was ondanks hun gemiddelde gezondheidstoestand binnen drie tot zeven jaar overleden. Hoe zij zo snel aftakelden, weet het SCP niet. Alleenstaand en een klein sociaal netwerk zijn echter risicofactoren.

Een andere kleine groep bestaat uit zeer kwetsbare tehuisbewoners met een hoge sterftekans. Ze hadden volgens het SCP weinig hulpbronnen. Zo waren ze laag opgeleid, hadden een laag inkomen en een klein netwerk.

Het SCP heeft onderzocht hoeveel ouderen gebruik maken van welke soorten zorg tegen de achtergrond van de plannen van het kabinet om ouderen minder snel op te nemen in een tehuis. Het planbureau gaat nu kijken wat de gevolgen van de maatregelen van de overheid hebben op de zorgtrajecten van ouderen.