Tosca Gaakeer-Gort, voorzitter van Stichting Bevallingstrauma vindt de cijfers veel te hoog. Ze maakt een vergelijking met de Zweedse geboortezorgcijfers. “In Zweden, een land met vergelijkbare geboortezorg als in Nederland, werd in 2010 6,6 procent van de vrouwen ingeknipt. In Nederland was dat destijds 30,3 procent. Dat is een opmerkelijk verschil”, aldus Gaakeer-Gort.

Ze is van mening dat medici in Nederland te snel overgaan tot inknippen. Zo gebeurt het vaak na een bepaalde tijd persen of als het kindje niet snel genoeg ter wereld komt. Volgens Gaakeer-Gort vinden sommige ziekenhuizen anderhalf uur al te lang duren. Het probleem is echter dat Nederland geen richtlijnen kent voor inknippen, waardoor ieder ziekenhuis zelf beslist. Vrouwen weten vooraf niet wat het ‘inknippercentage’ is en kunnen vooraf niet kiezen. Stichting Bevallingstrauma eist meer transparantie over inknippen. Vrouwen moet hierover vooraf worden ingelicht. Wat vooral belangrijk is, is dat ze moeten weten dat inknippen lang niet altijd nodig is. Ze kunnen ervoor kiezen om het niet te doen.

Een knip zetten veroorzaakt een ernstige wond. Zorgverleners zouden zich hiervan meer bewust moeten zijn, vindt onderzoeker en verloskundige Anna Seijmonsbergen-Schermers. Zij is verbonden aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en de Academie voor Verloskunde. “Veel van deze vrouwen zouden anders veel minder of geen schade hebben gehad van de bekkenbodem. Door inknippen hebben vrouwen na de bevalling vaak meer klachten en pijn, dan wanneer ze zijn gescheurd”, stelt Seijmonsbergen-Schermers.

Door: Redactie Nationale Zorggids