Nog altijd zorgen onderhandelingen over de tarieven voor de jeugdzorg tot onenigheid tussen regio’s en aanbieders. Dit komt mede door de complexiteit van het bepalen van een tarief. In kostprijzenonderzoeken wordt niet altijd gekeken naar de daadwerkelijk gemaakte kosten. Benchmarks worden daar wel voor gebruikt, maar die zijn niet inzichtelijk voor alle betrokkenen, of sluiten niet aan bij de jeugdzorg of  regio waarin aanbieders actief zijn.

Eenduidig taalgebruik

De Jeugdautoriteit heeft haar Kennis- en Informatiepunt Tarieven (KIT) laten onderzoeken hoe tarieven in de jeugdhulp tot stand komen en welke verbeteringen mogelijk zijn. Voor goed onderbouwde tarieven is het vooral belangrijk om eenduidig taalgebruik te hanteren. Gemeenten werken nu vaak nog met diverse productomschrijvingen, die per regio verschillen. Ook jeugdzorgaanbieders hebben moeite met het eenduidig inzichtelijk te maken van hun kosten. Hierdoor ontstaat er tussen beide partijen regelmatig ruis. Volgens de Jeugdautoriteit is er dus meer harmonisatie nodig aan de kant van de gemeente en zorgaanbieder.

Hordenloop

Het rapport van de organisatie vergelijkt het proces van tariefbepaling met een hordenloop op een zachte ondergrond. De hordes die genomen moeten worden: bepalen van de productomschrijving, data-uitvraag, benchmark, productiviteit en declarabiliteit, functiemix, overhead en consultatie. Voor iedere horde geldt veelal dat ze op een zachte bodem staan, concludeert het KIT van de Jeugdautoriteit. Het ontbreekt organisaties vaak aan afspraken en data. Daarom luidt het pleidooi ook dat er meer openheid en duidelijkheid moet komen, onder meer door product- en resultaatomschrijvingen te standaardiseren, net als de administratie van zorgaanbieders. De onderzoekers roepen ook op tot meer onderzoek naar tariefdifferentiatie, het ontwikkelen van meer (landelijke) benchmarks en meer landelijke handreikingen voor specifieke productsoorten.

Door: Nationale Zorggids