Deskundigen van het bureau kunnen de beelden analyseren en in een database zetten. In die database krijgt een foto een eigen 'vingerafdruk', waarmee andere sites de afbeelding gemakkelijker kunnen herkennen. Dat alles moet verspreiding tegengaan. Als het nodig is, kan het bureau ook de politie waarschuwen. Die kan de makers dan opsporen. Soms gaat het om oud materiaal dat opnieuw opduikt, soms is het net gemaakt. Soms zijn het privébeelden die gestolen zijn en die als wraakporno worden verspreid, soms is iemand seksueel misbruikt.

Kinderporno in chatapps

Het Expertisebureau krijgt de laatste tijd steeds meer meldingen dat er kinderporno rondgaat in chatapps, maar daar bleef het tot nu toe bij. Melders konden eventueel een bijlage sturen, maar die foto's werden niet opgeslagen en geanalyseerd. De melders kregen hooguit wat adviezen. Met het nieuwe nummer moet dat veranderen, de drempel om te melden moet omlaag.

Sensatie en shockeren 

Niet iedereen die kinderporno deelt, is een pedofiel, zegt Nikki Lee Janssen, coördinator bij het EOKM. "Jongeren van nu zitten in een sensatie- of shockmaatschappij. Als iemand iets deelt in een groep, moeten anderen iets heftigers vinden, ze willen als eersten een shockerend filmpje in de groepsapp gooien. Een groot deel is zich er niet van bewust dat het kinderporno kan zijn." Dat maakt het ook moeilijk om de verspreiding van de beelden tegen te gaan. Janssen: "In WhatsApp-groepen kan het blijven circuleren. Er worden screenshots gemaakt, die blijven rondzwerven. Slachtoffers kunnen er tien, twintig jaar later nog steeds mee worden geconfronteerd."

Door: ANP