Eind 2012 werd de zesjarige Renata (van Georgische afkomst), met haar familie uitgezet naar Polen op grond van de EU-Dublin-verordening. Enkele dagen na de uitzetting bleek in Polen dat zij aan acute leukemie leed. Daar startte men direct met de behandeling van deze ziekte. Tijdens het verblijf van Renata in Nederland in 2012 is deze ziekte niet vastgesteld. Op 17 oktober 2014 overleed Renata in Nederland.

 

Naar deze gang van zaken is in 2013 onderzoek gedaan. De inspecties concludeerden toen dat de zorgverleners niet nalatig zijn geweest of verwijtbaar hebben gehandeld. De ouders konden zich hierin niet vinden en naar aanleiding van hun klacht hebbend inspecties aanvullend onderzoek gedaan.

 

Uit dit onderzoek concluderen de inspecties dat de ouders geen nalatig handelen te verwijten valt. In het rapport van 2013 stond dat het handelen van de ouders van Renata een rol speelde bij de vertraging in het stellen van een diagnose. Uit het onderzoek van de inspecties blijkt dit niet. Daarnaast was de organisatie van de huisartsenzorg aan asielzoekers door het GCA te Baexem in 2012 kwetsbaar. Zo was er bijna alleen schriftelijk overleg tussen de praktijkverpleegkundigen en huisartsen. Ook waren er geen of onduidelijke werkafspraken over verdeling van taken en verantwoordelijkheden tussen de huisartsen, praktijkverpleegkundigen en praktijkassistenten. De verslaglegging en dossiers van betrokken partijen waren op onderdelen onzorgvuldig en niet volledig. Ook de overdracht van medische en overige informatie bij overplaatsing van het asielzoekerscentrumnaar het DC Rotterdam schoot ernstig tekort. Er zijn geen verwijtbare tekortkomingen in het individueel medisch handelen van zorgverleners geconstateerd.