In het derde kwartaal zijn via de website van de Monitor Transitie Jeugd 178 meldingen binnen gekomen. Dit waren 51 algemene meldingen en 129 reacties op een extra vragenlijst rondom maatwerk. Uit de meldingen blijkt, dat er nog steeds grote knelpunten zijn in de jeugdhulp. Van het zoeken naar hulp en het plannen van een gesprek tot informatie over het vervolgtraject: op verschillende momenten ervaren jeugdhulpvragers hobbels op de weg naar passende zorg.

Gemeenten zouden door de decentralisatie beter in staat moeten zijn om maatwerk te bieden. Hulp en ondersteuning moeten laagdrempelig, vroegtijdig en integraal aangeboden worden, met veel ruimte voor de professional om casusgericht te werken en maatwerk te bieden.

Uit de resultaten van de vragenlijst over maatwerk blijkt, dat er op verschillende punten vaak nog geen sprake is van passende hulp. Daarnaast blijkt uit de toelichting van de respondenten dat het proces van het aanvragen van hulp vaak veel energie kost. Ze hebben het gevoel dat ze steeds weer moeten uitleggen en soms ook verdedigen waarom hulp nodig is. Het proces duurt regelmatig te lang naar hun idee en mensen krijgen de indruk dat ze zelf overal achteraan moeten gaan. “Er is nog nooit zoveel onrust in ons gezin geweest als nadat we hulp gevraagd hebben”, aldus één van de hulpvragers.

Naast de meldingen over de wachttijden gaat ruim een kwart van de meldingen in het derde kwartaal over de financiering en organisatie van de hulp. Budgetten zijn soms halverwege het jaar al op en kinderen moeten dan tot 2017 wachten voordat zij de nodige hulp kunnen ontvangen. Het alternatief is dat ouders de behandeling zelf betalen, maar hierdoor ontstaat er ongelijkheid: het is afhankelijk van de gemeente waar je woont of je tijdig passende hulp krijgt en afhankelijk van de mogelijkheid of de ouders zelf hulp kunnen financieren. 

Door: Redactie Nationale Zorggids