Mensen bij wie borderline vroegtijdig is vastgesteld kunnen vaak nog geholpen worden. Mensen de de stoornis al jarenlang hebben, zijn een stuk moeilijker te behandelen. Nederland telt naar schatting zo’n 100.000 mensen met borderline. De stoornis openbaart zich vaak voor het eerst rond de puberteit of bij jongvolwassenen. Bij vermoedens van borderline is het volgens Hutsebaut belangrijk om te letten op de volgende punten: emoties, impulsiviteit, een wisselend zelfbeeld en relaties.

De persoonlijkheidsstoornis kenmerkt zich door extreme emoties. Jongeren kunnen juist heel veel voelen, of helemaal niets. Daar hoeft geen aanleiding voor te zijn. Uit deze emotionele instabiliteit komt impulsiviteit voort, dat zich bijvoorbeeld kan uiten in zelfbeschadiging of een zelfmoordpoging, of slechts impulsief koopgedrag. Jongeren met borderline hebben vaak een wisselend zelfbeeld en ervaren gevoelens van waardeloosheid of zelfs zelfhaat. Hutsebaut ziet twee groepen borderliners als het gaat om relaties. Eén groep durft intense relaties aan te gaan en de andere groep is vol wantrouwen en houdt mensen op afstand.

Marit Ulrich wist al op haar veertiende dat ze borderline had. Volgens haar vader Paul Ulrich noemde ze zichzelf een foutje toen haar diagnose werd gesteld. Zij kon niet geholpen worden en koos op haar 21ste voor de dood. Doordat de hulpverlening voor haar niet adequaat was, liep Marit vast. Haar vader vindt het dan ook belangrijk dat er tijdig een diagnose wordt gesteld en dat patiënten niet slechts een etiket opgeplakt krijgen. “Niet enkel omdat een verwaarloosde borderline mogelijk kan leiden tot erger, maar ook omdat de jaren waarin je niet behandeld wordt, verloren jaren zijn.” 

Door: Redactie Nationale Zorggids