Er is een tekort aan betaalbare woningen in Nederland, daarom blijft de uitstroom van daklozen stilstaan. Er zijn op dit moment zo'n 16.000 daklozen die te lang in crisisopvanginstellingen verblijven of beschermd wonen, relatief dure oplossing voor de huidige situatie. Federatie Opvang, GGZ Nederland, RIBW Alliantie en de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) hebben een brandbrief geschreven aan minister Stef Blok van Wonen en Huisvesting en aan staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid. De gezamenlijke organisaties willen dat de ministeries samen met gemeenten en woningcorporaties nieuwe huisvesting voor daklozen realiseren. Dat meldt Zorgvisie.
De huidige huur- en hypotheeklasten worden steeds hoger en steeds meer mensen kunnen dat niet betalen. Hierdoor raken zij op een gegeven moment dakloos. Federatie Opvang biedt jaarlijks opvang aan 60.000 daklozen. Maar doordat er onvoldoende betaalbare woningen zijn, kunnen zij deze mensen niet uitstromen. “Het grootste deel van de daklozen betreft alleenstaanden. Zij hebben behoefte aan een woning met een of twee kamers met een huur van maximaal 450 euro. Mensen met een uitkering kunnen dan net de huur betalen”, zegt Rina Beers van Federatie Opvang. Maar er zijn in Nederland niet veel woningen beschikbaar die op deze prijs uitkomen. Uit onderzoek blijkt dat er zo'n 10.000 extra woningen nodig zijn op de daklozen of uitkeringsgerechtigden die hun huur niet kunnen betalen op te vangen. En als de versnelde ambulantisering doorzet, zal het getal in de loop der jaren nog meer oplopen.
Maar, vreest Beers, woningcorporaties zullen daklozen niet zomaar willen huisvesten. Zij willen dat alle schulden eerst zijn opgelost. Dat is volgens Beers echter onmogelijk. Bijna alle daklozen hebben een schuld en daarbij is hun inkomen minimaal. Mensen die al eerder gedwongen uit huis zijn gezet worden ook geweigerd omdat zij bijvoorbeeld in het verleden voor overlast zorgden. Uit een publicatie van het ministerie van Wonen blijkt dat 37 procent van de woningcorporaties actief bezig is met huisvesting voor daklozen. Voor mensen met psychische aandoening wordt door 48 procent van de woningcorporaties iets gedaan.
Volgens de wet zijn gemeenten verantwoordelijk voor de huisvesting van hun inwoners, ook daklozen of mensen met psychische problemen. Maar zij kunnen dat niet alleen, meent Beers. Samen met woningcorporaties en het ministerie van Wonen kunnen de benodigde 10.000 woningen opgeleverd worden. Al eerder bleek een dergelijke samenwerking succesvol.
©Nationale Zorggids
