Instanties lijken geen regie te voeren op complexe dossiers in de Wet zorg en dwang (Wzd). Daarom vindt de rechtbank niet dat de wet dit vlak werkt. Deze uitspraak volgt op een zaak over een 42-jarige Iraniër die voor de vierde keer een rechterlijke machtiging heeft gekregen om hem binnen de wettelijke termijn van 4 weken te plaatsen in een instelling. De eerdere drie machtigingen zijn automatisch vervallen omdat de termijn verstreken was. Als de vierde machtiging ook vervalt, belandt hij na 1 april 2024 onbehandeld en met gevaar voor zichzelf en anderen op straat. Dit meldt Rechtspraak.nl.
Zes jaar geleden werd de man in kwestie veroordeeld voor poging tot doodslag en poging tot zware mishandeling. Hij moest zich ook laten behandelen in een instelling, maar geen enkele behandelpoging slaagde. De man bleef agressief en ernstig suïcidaal gedrag vertonen. Meerdere zelfmoordpogingen volgden. Sinds de laatste poging in 2022 zit hij in het Penitentiair Psychiatrisch Centrum en is de rechtbank bezig met het vinden van een oplossing voor de man met een verstandelijke beperking zonder verblijfsvergunning. Hij voldoet aan alle criteria voor een rechterlijke machtiging op basis van de Wzd. De rechtbank acht een Wzd-accommodatie noodzakelijk omdat hij blijvend is aangewezen op zorg en begeleiding én zo geen schade aan zichzelf of anderen kan toebrengen.
Regievoering op complexe dossiers ontbreekt
Instellingen kunnen echter niet gedwongen worden om iemand op te nemen, ook niet bij rechterlijke machtigingen. Redenen waarom klinieken hem niet opnemen zijn zijn verblijfsstatus en financieringsproblemen vanwege die status. Het is dus een complex dossier, waar volgens de rechter geen regie op gevoerd wordt door (overheids)instanties. De rechter vindt het onaanvaardbaar dat er geen civielrechtelijk vangnet is voor deze man of dat er een strafrechtelijke voorziening is die hem met voldoende zorg kan opvangen. Als hij per 1 april niet is opgenomen, belandt hij op straat – met alle gevolgen van dien, waarschuwt een bezorgde rechtbank.
Door: Nationale Zorggids / Johanne Levinsky
