Niet alle medewerkers kunnen direct worden getest. De testcapaciteit wordt per regio verdeeld door de GGD. Medewerkers die hoesten en/of een neusverkoudheid hebben (zonder koorts) en die nabije zorg moeten verlenen aan een cliënt, worden op indicatie van de huisarts, de arts voor verstandelijk gehandicapten (AVG) en de bedrijfsarts getest. In de tussentijd moeten zij persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken.

Zorgverlening op afstand of nabije zorg

Waar in de vorige richtlijn werd uitgegaan van de duur van werken zonder persoonlijke beschermingsmiddelen (minder dan 5 minuten contact), is het uitgangspunt nu of er nabij de cliënt of vluchtig met afstand zorg wordt verleend. Nabije zorg wordt omschreven als persoonlijke verzorging en verpleging, en situaties waar nabijheid onvermijdelijk is door niveau of gedrag cliënt (knuffelen, agressie, nabijheid als zorgbehoefte/vraag).

Met een afstand van meer dan 1,5 meter tot de cliënt of bij vluchtig contact kunnen zorgmedewerkers veilig werken en zijn er geen persoonlijke beschermingsmiddelen nodig, ook niet als de medewerker of de cliënt hoest of niest. Hieronder vallen situaties als eten en medicatie brengen, begeleidingsgesprekken, huishoudelijke ondersteuning, medicijnen aanreiken, jas aantrekken, ondersteuning geven bij het eten en haren kammen (zo lang je naast of achter de cliënt werkt).

Klachten na onbeschermd contact

Mochten zorgmedewerkers toch klachten hebben na het werken met een coronapatiënt en zonder het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen, dan dienen zij de richtlijn van het RIVM te volgen. Het RIVM heeft de uitgangspunten op een rijtje gezet waarin staat hoe een zorgmedewerker moet handelen wanneer hij in de voorafgaande veertien dagen onbeschermd contact heeft gehad met een coronapatiënt en last heeft van verkoudheidsklachten. 

Door: Nationale Zorggids