Sinds 2015 komen mensen met een arbeidsbeperking die (gedeeltelijk) kunnen werken niet meer in de Wajong, maar in de Participatiewet. Daar krijgen zij ondersteuning naar werk of een uitkering op bijstandsniveau. Maar als zij (gedeeltelijk) werken, gaan ze er vaak geen cent op vooruit. Dit blijkt uit onderzoek dat Ieder(in), MIND en Patiëntenfederatie Nederland lieten uitvoeren door Regioplan.

De situatie verslechtert mogelijk nog verder als het kabinetsplan doorgaat om de aanvulling die mensen nu krijgen op hun loon, de loonkostensubsidie, te vervangen door loondispensatie. Het gevolg is dat 60 procent van de jonggehandicapten in de Participatiewet nooit meer zal verdienen dan bijstandsniveau, zelfs als ze een volledige baan hebben. Bovendien bouwen ze dan minder pensioen en ww-rechten op.

Er is een grote groep mensen die al vóór de aangescherpte regels van 2015 in de Wajong zaten en van wie het UWV nu heeft vastgesteld dat ze kunnen werken. Hun uitkering gaat volgend jaar van 75 procent van het minimumloon naar 70 procent. Dit betekent dat ze er maandelijks ruim 70 euro op achteruitgaan.

In 2018 moeten er via de banenafspraak 33.000 banen zijn gerealiseerd. Het aantal banen staat echter niet in verhouding tot de 105.000 mensen met een arbeidsbeperking die ervoor in aanmerking komen. En het is nog maar de vraag of die 33.000 banen er daadwerkelijk komen, zeggen de belangenorganisaties. Zij noemen het tweesporenbeleid van het kabinet eenzijdig en oneerlijk: de overheid krijgt de kans om de banenafspraak na te komen, maar arbeidsbeperkten worden tegelijkertijd gestraft door de invoering van loondispensatie en de verlaging van de Wajong-uitkering. 

Door: Redactie Nationale Zorggids