Jonkers geeft een voorbeeld uit de praktijk: “Mevrouw Van der Ven is 86 jaar en woont in een instelling. Zij is alleenstaand. De laatste tijd komt haar kleinzoon steeds vaker om geld vragen. Eerst waren het kleine bedragen. Nu heeft hij zijn oma al eens stevig bij de armen gepakt, omdat zij hem niets wilde geven. Gevolg: blauwe plekken op haar beide armen en polsen. Zij draagt nu bloesjes met lange mouwen en truien om de plekken te verbergen. Zij is bang maar wil hier niets tegen doen. Want: "Het was vroeger zo’n leuk knulletje.”

Het toezicht vindt telefonisch plaats. “Zo kunnen we snel veel instellingen bereiken. We vragen of we een medewerker aan de telefoon kunnen krijgen. Met onze vragen krijgen wij snel zicht of medewerkers voldoende getraind zijn in het herkennen van mishandeling. We vinden vooral belangrijk dat juist de medewerkers die direct contact met de cliënt hebben hierin goed zijn getraind. We doen dit toezicht niet alleen in de verpleging en verzorging, maar ook bij de eerste hulp, huisartsenpraktijken, zelfstandige psychiaters en psychologen, ggz- en gehandicaptenzorginstellingen en tandartsen. We vinden het als inspectie heel belangrijk dat er genoeg aandacht is voor dit onderwerp.” Naar schatting worden jaarlijks 200.000 ouderen boven de 65 jaar mishandeld. 

De inspectie vindt het belangrijk dat signalen van mogelijke mishandeling vroeg worden opgepikt. Anja Jonkers: “Daarom moeten juist de medewerkers die direct contact hebben met cliënten weten hoe om te gaan met zo’n signaal. Natuurlijk hoeven zij niet alle stappen uit de meldcode zelf te doorlopen, maar ze moeten wel weten waar met zo’n signaal heen te gaan, de meldcode helpt daarbij. En daarop hebben we onze vragen ook gericht.”

Door: Redactie Nationale Zorggids