Tegenover mevrouw Ibo zit mevrouw Bienen. Zij kan hier over meepraten, want zij wilde niet verder leven na de dood van haar man. Nu is ze blij dat ze er nog is, mede dank zij de zorg van haar twee dochters. Maar dat geldt niet voor mevrouw Koppers, zij is 92 jaar en noemt haar leven voltooid. "Ik hoop dat er een wet komt, want dan kan ik er uit stappen. Wat heeft het voor zin dat ik er nog ben? Ja, het is waar, het leven kan weer leuk worden, maar niet bij mij want daar ben ik te slecht voor.” Vol overtuiging brengen zes deelneemsters aan de gespreksgroep hun uiteenlopende standpunten naar voren. 

Kruispunt praat met ouderen op hoge leeftijd over de vraag of de nieuwe wet Voltooid Leven er moet komen. Vinden ouderen dat zij zelf moeten kunnen beslissen om een eind aan hun leven te maken? Telt een oudere nog mee in de samenleving? En begeeft Nederland zich op een hellend vlak als mensen er met de wet in de hand uit kunnen stappen? De zes ouderen worden het maar niet met elkaar eens. Voor de een biedt de wet een uitkomst, de ander ziet het als een groot gevaar. De honderd jarige mevrouw Hesseling toont alle begrip voor ieders standpunt. "Ik ben een mens van de dag, ik wacht wel tot het mijn tijd is.”

Door: Redactie Nationale Zorggids