De wachttijden in de jeugdzorg baren hulpverleners en politici al jaren zorgen, recent door de toenemende problematiek in coronatijd. Reden voor Stichting Het Vergeten Kind om onderzoek te doen naar de concrete cijfers rondom de wachttijden, omdat die tot nu toe niet bekend waren. Kinderen in de jeugdzorg wachten gemiddeld ruim 10 maanden voordat ze hulp krijgen. Ze wachten op therapie, een diagnose, of een plek om te wonen. Het wachten valt jongeren zwaar: met 44 procent gaat het door het wachten slechter. 98 procent van de hulpverleners ziet de lange wachttijden als een groot probleem. Dit meldt Het Vergeten Kind.
Kinderen die opgroeien in een instabiele thuissituatie, of kampen met psychische problemen, hebben hulp nodig. Maar de wachttijden voor jeugdzorg zijn lang. Dat is gevaarlijk, want wachten op hulp heeft voor een kind grote gevolgen. Bestaande problemen verergeren, de spanning in het gezin loopt op, kinderen vallen uit van school en vereenzamen. Ze vrezen voor wat er met hen gebeurt als ze nog langer moeten wachten op therapie.
Dat wachttijden zo lang zijn, komt onder andere door een toename in het aantal jongeren met complexe problemen. Ook door budgetplafonds bij gemeenten en zorgaanbieders die veel tijd kwijt zijn aan administratieve taken.
Onderzoeksresultaten
Uit het onderzoek blijkt onder meer dat 81 procent van de kinderen heeft moeten wachten op jeugdzorg. Van de uit huis geplaatste kinderen heeft 56 procent op een minder passende plek moeten wonen, omdat de juiste plek te lang wachten was. Het was voor de meeste kinderen (88 procent) van tevoren onduidelijk hoe lang ze moesten wachten en 56 procent wist niet waarom. Een ruime meerderheid van de kinderen voelt zich gespannen over de wachttijd en 98 procent van de hulpverleners ziet de lange wachttijden als een groot probleem. De helft van hen signaleert dat de wachttijden toenemen door de coronacrisis.
Geld is niet de oplossing
Eind april liet staatssecretaris Blokhuis weten dat er 613 miljoen euro vrijkomt, onder andere om de wachttijden in de jeugdzorg te verminderen. Het Vergeten Kind vreest dat deze eenmalige investering niet meer is dan een pleister op de wond. Geld is niet de oplossing, wachttijden verdwijnen alleen als de oorzaken structureel aangepakt worden. Daarom pleit Het Vergeten Kind voor meer aandacht voor de problemen van uithuisgeplaatste kinderen die lang moeten wachten op een geschikte woonplek. Die wachttijden moeten aangepakt worden door een beter overzicht te maken van vraag en aanbod.
Nog belangrijker is een nieuwe kijk op hulp en de financiering daarvan, aldus de stichting. Om kinderen stabiliteit te bieden, is een situatie nodig waarin er plekken over zijn in plaats van tekort. Dat vraagt van gemeenten om niet te betalen per beslapen bed, maar ruim voldoende woonplekken in te kopen en te behouden, bezet of niet. Pas dan kunnen kinderen, op maat, de hulp krijgen die ze nodig hebben.
Door: Nationale Zorggids
