Uit de analyse van Defence for Children blijkt dat het bijna onmogelijk is om als kind met een handicap een medische vergunning of een asielvergunning te krijgen. Kinderen met zeer ernstige handicaps worden afhankelijk gemaakt van de gunst van de staatssecretaris om in schrijnende zaken een vergunning te verlenen. Als het aan Defence for Children ligt worden de rechten van edze kinderen verankerd in de wet.

“Een asielzoekerscentrum is niet de juiste plek om een kind met een handicap te huisvesten. De stress, het lawaai, gebrekkige hygiëne en kleine woonruimte hebben gezondheidsklachten tot gevolg voor deze kinderen die toch al kwetsbaar zijn. De strenge huisregels pakken daarnaast onevenredig hard uit. Ouders moeten voor alles toestemming vragen. Er zijn gevallen bekend waarbij een zelf gekocht dekentje of bureaustoel waar het kind wel op kan zitten in beslag worden genomen omdat ze niet aan de huisregels voldoen”, zegt Martine Goeman van Defence for Children.

Geen toegang tot zorg

Voor kinderen met een handicap in asielzoekerscentra wordt het recht op de grootst mogelijke mate van gezondheid niet nageleefd. Zo werd het recht op een speciaal gehoorimplantaat bij een kind zonder verblijfsvergunning geweigerd. Andere kinderen krijgen van jeugdzorg te horen dat zij het kind niet kunnen helpen omdat de problematiek veroorzaakt wordt door de stressvolle situatie in de opvang.

Lang wachten

Kinderen met een handicap hebben recht op bijzondere zorg, bovendien dient de overheid ervoor te zorgen dat geestelijk of lichamelijk gehandicapte kinderen een volwaardig en behoorlijk leven hebben. Als kinderen na lang wachten wel verblijfsrecht krijgen duurt het lang voordat zij de opvang kunnen verlaten en een geschikte woning kunnen betrekken in de gemeente. De weg naar een verblijfsvergunning is soms zelfs zo lang dat verblijfsrecht voor een aantal terminaal zieke kinderen te laat kwam.

Door: Redactie Nationale Zorggids