Het herstel van mensen met een psychische aandoening, die hierdoor langdurig arbeidsongeschikt zijn, is door verzekeringsartsen in de praktijk moeilijk te beoordelen. Dat blijkt uit onderzoek van de UWV-verzekeringsarts Bert Cornelius. In sommige gevallen kan dit leiden tot een minder goede inschatting van de belastbaarheid van mensen. Dat meldt GGZ Nieuws.
Personen die een aanvraag doen op de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) blijken vaak kwetsbaar. Veel van hen hebben een ernstige psychische aandoening, al dan niet in combinatie met lichamelijke klachten. Voor WIA-verzekeringsartsen, die voor deze personen moeten beoordelen wanneer het werk weer kan worden hervat, zijn de psychische aandoeningen vaak lastig te herkennen. Dit kan leiden tot een minder goede inschatting van de belastbaarheid van mensen.
Cornelius bracht met het onderzoek in kaart welke de omstandigheden rond psychische problemen een rol spelen bij de arbeidsongeschiktheid in relatie tot de kans het werk weer te kunnen hervatten. Bij werknemers boven de 50 jaar leiden psychische problemen vaak tot een langdurige arbeidsongeschiktheid.
Ongeveer 33 procent van de WIA-aanvragers gaat in het jaar na de aanvraag beter functioneren, aldus Cornelius. Maar weinig van hen gaan daadwerkelijk weer aan het werk. Het is heel moeilijk om deze verbetering goed te voorspellen. Om verzekeringsartsen in staat te stellen om met gerichte herbeoordelingen bij te dragen aan re-integratie van uitkeringsgerechtigden van wie het functioneren is verbeterd, is nieuw te ontwikkelen instrumentarium nodig.
Cornelius promoveert op 11 december 2013 aan de Rijksuniversiteit Groningen.
© Nationale Zorggids
