36 procent van de patiënten geeft aan dat hun diagnose emotionele gevolgen had. Toch worden patiënten vaak nog overvallen door deze emoties. Dit heeft gevolgen voor de manier waarop zowel de patiënt zelf als hun omgeving hiermee omgaan. Hoe kunnen patiënt en omgeving elkaar hier beter in vinden en begrijpen?

Het delen van de diagnose met naasten, ná het gesprek, draagt bij aan een betere verwerking en uiteindelijk ook aan acceptatie: "Gedeelde smart is halve smart gaat hier absoluut op. Wanneer je iemand deelgenoot maakt, hoef je het niet allemaal alleen te dragen", stelt professor gezondheidspsychologie Harry van de Wiel. En er is meer winst te behalen: "Door het delen van je diagnose, merk je vaak zelf ook wat je nog niet weet en wat je wellicht dus nog moet navragen."

Voor de naasten is het vaak heel moeilijk om het juiste te doen of te zeggen, blijkt uit het onderzoek: "Het is belangrijk er vooral te zijn", adviseert Van de Wiel. “Dring je niet op, maar zorg dat je er bent zodat de patiënt zelf kan aangeven of en hoe je kunt helpen. Laat de regie bij de patiënt." Vaak heeft de omgeving de neiging advies te geven, blijkt ook uit het onderzoek. En hoewel dit eigenlijk altijd goed bedoeld is, kunnen patiënten hier lang niet altijd wat mee. Iedere situatie en ieder mens is tenslotte verschillend.

Dit onderzoek laat zien dat het belangrijk is dat patiënt en naasten zich realiseren dat er emotioneel veel gebeurt nadat de diagnose is vastgesteld. Met het Beter naar de dokter platform helpt Zilveren Kruis zowel de patiënt als zijn omgeving met tips en adviezen, ook na het gesprek met de arts.

Door: Redactie Nationale Zorggids