‘Er is niets aan mij te zien. Ik ben niet mank of blind. Toch heb ik een aandoening. Ik heb namelijk last van incontinentie. Ik pies in mijn broek.' Dit is Viviane. In het theaterstuk Het verlies van Viviane, dat op maandag 18 april in de Stadsschouwburg in Groningen wordt opgevoerd, vertelt ze het verhaal van honderdduizenden vrouwen in Nederland.

Eén op de vier vrouwen boven de vijfendertig jaar heeft last van incontinentie. Vaak onnodig. In de meeste gevallen is ongewenst urineverlies te verhelpen met fysiotherapie, medicatie of een operatie. Maar veel vrouwen weten dit niet. Vaak schamen ze zich waardoor ze niet naar de huisarts gaan.

Campagne
De Stichting Bekkenbodem Patiënt wil hier iets aan doen en komt met een bewustwordingscampagne. Onderdeel van de campagne is het theaterstuk Het verlies van Viviane. Het Martini Ziekenhuis in Groningen omarmt de campagne. De gynaecologen van het ziekenhuis hebben namelijk als eerste in Nederland een uitgebreid zorgprogramma rond de behandeling van incontinentie opgezet, het zorgprogramma Incontinentie Verzakking Operaties Nieuwe stijl (IVON).

Groningse methode
Het voordeel van de Groningse IVON-methode is dat een vrouw de behandeling niet alleen ondergaat. Haar partner, een vriendin of dochter wordt er nauw bij betrokken. Tijdens de behandeling deelt de patiënt bovendien een kamer met vrouwen die dezelfde ingreep ondergaan. Het IVON Zorgprogramma sluit naadloos aan bij de landelijke campagne van de Stichting Bekkenbodem Patiënt.

Volgens gynaecoloog Van der Ploeg van het Martini Ziekenhuis zijn de meeste vrouwen achteraf heel blij dat ze het incontinentieprobleem hebben aangepakt. Hij wil de taboes rond incontinentie doorbreken. Daarom geeft hij op 18 april in de Stadsschouwburg, voorafgaand aan de in zijn ogen indrukwekkende voorstelling, een korte uitleg over de Groningse benadering van het incontinentieprobleem.