Normal_1913
“We zijn enorm onder de indruk van de georganiseerde manier waarop dialysepatiënten in dit ziekenhuis geholpen worden, en de fijne relatie tussen patiënten en verpleegkundigen.” De twee Keniaanse verpleegkundigen Roselyn Andango (50) en Anthony Chesire (34) steken hun bewondering voor VUm c niet onder stoelen of banken.

Het is alweer de laatste week voor Roselyn Andango en Anthony Chesire. De twee dialyseverpleegkundigen zijn drie weken in Nederland voor het uitwisselingsproject Doctor2Doctor. VUmc heeft via dit samenwerkingsverband al vier een jaar een relatie met het Moi Teaching and Referal Hospital (MTRH) in Eldoret, Kenia. Niet alleen reizen Nederlandse artsen regelmatig af naar dit ziekenhuis om hun kennis te delen met de Keniaanse collega's, binnenkort worden er 'oudere generatie' dialyse-apparaten van VUmc naar het Afrikaanse land gebracht. Andango en Chesire komen hier om te zien hoe deze apparaten gebruikt worden en hoe de behandeling aan nierpatiënten plaatsvindt.

Uitdaging
"Ons verblijf had veel langer mogen duren", lacht Chesire op de dialyseafdeling. "Ik hoop soms dat ze me vergeten in Kenia en ik nog even hier kan blijven", grapt hij terwijl Andango hem enthousiast bijvalt. "Ik ben heel erg onder de indruk van de manier waarop de verpleegkundigen met patiënten omgaan, en hoe hier dialyse plaatsvindt. Je weet dat patiënten in VUmc de beste behandeling krijgen. Ik ben verliefd op dit land geworden", verzucht Andango.
De bewondering wordt duidelijk als de twee Kenianen vertellen hoe het in hun eigen ziekenhuizen gaat. "Het is bij ons doorgaans chaotisch en er is altijd stress. We hebben maar een beperkt aantal apparaten, die vaak ook onderdelen missen. Op dit moment zijn er vier apparaten voor zestig patiënten, die allemaal één à twee keer per week een dialyse zouden moeten krijgen. Op dit moment komen er maandelijks tientallen patiënten bij. Dat is een uitdaging", vertelt Chesire, die de roosters moet maken.
Dus kan het gebeuren dat sommige nierpatiënten tot twee dagen moeten wachten voordat ze aan de beurt zijn. "We moeten ook vaak kiezen wie er het meest ziek is, en wie voorgaat. Mensen worden dan soms heel boos. Dat is erg frustrerend." De situatie is niet anders voor Andango die dialyseverpleegkundige is in het Provincial Hospital van Kisumo, dat samenwerkt met het MTRH.

Kostbaar
Daarnaast is medische behandeling alleen voor de meer gefortuneerden weggelegd. Chesire: "Een dialyse kost per sessie 50 tot 100 euro, wat ter plekke contant betaald moet worden." De Keniaanse verpleegkundige vertelt hoe hij de familie van een patiënt bij elkaar roept en hen de nierziekte uitlegt en welke kosten ermee gepaard gaan. "Als mensen dat niet kunnen betalen, kunnen we niet eens beginnen aan een dialyseprogramma. We proberen dan via een conservatief programma van voeding en medicijnen te helpen."
Toch probeert de regering met vijf nieuwe dialysecentra en bijbetalen van de kosten, meer Keniaanse nierpatiënten te helpen. Andango: "Daar zijn we erg blij mee, maar onze hoop is dat iedereen in de toekomst gratis dialyse krijgt."
Met spijt zullen de Kenianen afscheid van Nederland nemen. "De collega's hier hebben ons zo'n fijn welkom gegeven. Het voelde alsof we in een grote familie werden opgenomen. We zijn erg dankbaar dat we hier zijn", benadrukt Andango.
Thuis gaan de Kenianen zoveel mogelijk 'de Nederlandse manier van werken' met dialysepatiënten in de praktijk gaan brengen. "We hebben nu hele hoge standaarden", lacht ze.
Chesire is zichtbaar erg gelukkig met de mededeling die hij een dag eerder in VUmc kreeg, dat in het MTRH straks tien dialyse-apparaten van VUmc op hem wachten. "Dan kan ik veel meer mensen helpen."

Annette Karimi