Cardiologen verrichten dotterbehandelingen om vernauwde kransslagaders te openen. Hierdoor wordt bij patiënten met pijn op de borst of een hartinfarct de toevoer van bloed naar het hartweefsel verbeterd of hersteld. Deze behandeling wordt via een minuscule toegang in de slagader van pols of lies verricht. Meestal word een dun metalen buisje ter plaatse van de vernauwing in de kransslagader geplaatst: een stent. De stent wordt in de zieke kransslagader geschoven en dan ter plaatse van de vernauwing ontplooid. Door de stent word de vernauwing met kracht opzij gedrukt en wordt het bloedvat open gehouden. De binnenste laag van weefsel uit de vaatwand groeit dan over de stent heen. Tijdens deze fase van genezing voorkomen medicijnen op de stent dat er teveel weefsel in de stent groeit. De functie van de stent houdt in principe op nadat de vaatwand is genezen, maar de stent blijft voor altijd in de vaatwand zitten.

Sinds enkele weken is er een nieuwe oplosbare stent beschikbaar. Deze voornamelijk uit magnesium bestaande metalen stent verdwijnt al binnen een jaar grotendeels uit het lichaam. Na 2 jaar is hij helemaal verdwenen. Ook deze stent bevat medicijnen om te voorkomen dat de stent dichtgroeit.

De afdeling cardiologie zal in een eigen medisch onderzoek het klinische resultaat volgen van patiënten die met de oplosbare metalen magnesiumstent zijn behandeld. Hierbij zal men zich niet tot het eerste jaar na de ingreep beperken, om zo ook inzicht in de lange termijn veiligheid en potentiële voordelen van behandeling met de nieuwe stent te verkrijgen. 

Door: Redactie Nationale Zorggids