De gezamenlijke vakbonden hebben het overleg over de CAO Huisartsenzorg afgebroken. De kleine loonsverhoging die de werkgevers bieden, is geen compensatie voor een aantal verslechteringen. Dit meldt CNV Zorg & Welzijn.
De vakbonden, waaronder CNV Zorg & Welzijn, hebben een looneis gesteld van 3%. De werkgevers bieden een loonsverhoging van 1,25%. Een deel hiervan, ongeveer 0,45%, verdienen ze terug door het afschaffen van de bovenwettelijke vakantie-uren voor oudere werknemers. Daarnaast steken ze de verlaging van de pensioenpremie met 0,45% ook nog eens in eigen zak. In totaal kost deze loonsverhoging de werkgevers in 2015 nog geen 0,5% procent en in 2016 nauwelijks meer dan 0,5%.
Verder willen de werkgevers het recht op scholing voor medewerkers die in deeltijd werken verminderen. Mensen met een dienstverband van 0,4 of 0,5 krijgen hooguit recht op 10 uur door de werkgever betaalde en in werktijd te volgen scholing. Veel werknemers in de huisartsenzorg werken in deeltijd waardoor ze met deze maatregel een groot deel van hun scholing in eigen tijd moeten volgen.
De werkgevers willen de vakbonden tegemoet komen op een aantal kleine punten als maatregelen rondom werken in de nacht op een huisartsenpost door oudere werknemers en compensatie voor werken op feestdagen. De voorgestelde verslechteringen wegen volgens onderhandelaar Raymond Meenink van CNV Zorg & Welzijn niet op tegen de verslechteringen.
De bonden willen weer aan tafel om te onderhandelen als de werkgevers hiervoor een uitnodiging met aangepaste voorstellen sturen. "Het afbreken van het overleg is een duidelijk signaal naar de werkgevers toe om met betere voorstellen te komen", zegt Raymond Meenink.
© Nationale Zorggids
De 3% eis van de vakbonden is onredelijk in deze tijd. Er is dit jaar bezuinigd op de huisartsenzorg, waardoor de omzetten van de huisartsenpraktijken flink is verminderd. De vakbonden weten dit ook en zouden wat coulanter moeten zijn Onze praktijkomzet is in de eerste 3 maanden met 8% omlaag gegaan vergeleken met vorig jaar. Het wordt tijd, dat de vakbonden enig besef van realiteit krijgen.