Voor het eerst heeft een Nederlands donorkind haar anonieme spermadonor kunnen opsporen via een commerciële Amerikaanse dna-databank. Mede door dit soort databanken komt de anonimiteit van donoren in het geding. Dat meldt de Volkskrant.
De inmiddels 32-jarige vrouw, Emi Stikkelman, vond haar vader nadat zij buisjes wangslijm naar drie verschillende commerciële dna-databanken had gestuurd. Er werd uiteindelijk een match gevonden met een Australische vrouw, die later de achternicht van haar donorvader bleek te zijn. Ze schakelde een familieonderzoek in om een stamboom op te stellen en zo vond zij haar biologische vader.
Stikkelman zet zich nu samen met vijf andere donorkinderen in voor mensen die op zoek zijn naar hun anonieme biologische vader. Hiervoor richtten zij de stichting Donor Detectives op. “Het is belachelijk dat je voor een kind besluit dat het niet nodig is een vader te kennen. Het is jouw recht om te weten waar je vandaan komt”, zegt Stikkelman. Op dit moment hebben zo’n zeventig donorkinderen zich bij de stichting gemeld om uit te zoeken wie hun vader is.
Fiom heeft in Nederland de niet-commerciële dna-databank in beheer. Hier kunnen donorkinderen ook op zoek naar biologische familieleden, echter dienen zij zichzelf bij deze databank te registreren. Zo worden dus alleen spermadonoren gevonden die daadwerkelijk gevonden willen worden.
Door: Redactie Nationale Zorggids
