Het meisje had een genetische afwijking die leidde tot slappe hersenvaatwanden en soms tot hersenbloedingen. Maar volgens een pathologe van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) is dit niet de oorzaak van de aangetroffen hersenbloeding bij dit kindje. Die moet een andere oorzaak hebben. Bovendien had het meisje, dat een maand en vier dagen oud was, ook ribbreuken en een beenbreuk.

Toen ze tien dagen was, kneep de Utrechter zijn dochtertje een blauwe wang en een paar dagen later sloeg hij de moeder een geperforeerd trommelvlies, zo luiden twee aanvullende aanklachten die het OM bewezen acht.

De moeder durfde de baby eigenlijk niet goed meer aan de vader toe te vertrouwen. Na een gebroken nacht ging ze 17 oktober 2013 terug naar bed en nam de Utrechter toch de zorg over. Daarna werd het kindje bleek en stijf, ademde en huilde het raar, kreeg het een bobbel op haar fontanel en een wegtrekkend en een zakkend oog. Het meisje overleed 22 oktober toen verdere behandeling werd gestaakt omdat het zinloos was.

De Utrechter ontkent dat hij zijn dochter heeft geschud of tegen haar hoofdje heeft gestompt. Zijn advocaat wijst op de genafwijking als veroorzaker van spontane hersenbloedingen. Met de genafwijking als argument kreeg de advocaat in december 2013 de vader op vrije voeten in afwachting van de rechtszaak.

De pathologe die stelt dat er geweld aan te pas kwam, gaat volgens de raadsman buiten haar boekje omdat de Utrechtse baby een nog onbekende nieuwe variant van de genafwijking heeft. De advocaat vroeg vrijspraak.

Het stel heeft inmiddels een nieuwe baby die bij opa en oma woont. De uitspraak wordt 16 april verwacht.