Moeders worden nog steeds als de ‘ultieme opvoeder’ gezien, meent ontwikkelingssocioloog Irene Zwaan. Zij vindt het hoog tijd om dat te veranderen, met name omdat kinderen baat hebben bij opvoeding door meerdere personen. Vaders en moeders kunnen elkaar in balans houden.

“De vrouwenemancipatie roept al jaren om actieve deelname van mannen binnen emancipatie, maar mannen lieten het tot nu toe afweten”, zegt Jens van Tricht. Hij is oprichter van de organisatie voor mannenemancipatie Emancipator. Hoewel er steeds meer vaders zijn die het vaderschap op zich nemen, is er in de maatschappij nog steeds te weinig ruimte voor actief vaderschap. Vaders worden twee dagen na de geboorte van hun kind geacht weer naar het werk te gaan.

Bovendien zien Van Tricht en Zwaan dat een man nog steeds alleen maar mannelijk moet zijn, terwijl een man zorgzaam en stoer tegelijk kan zijn. Zwaan denkt dat Nederlandse mannen hun zachte kant niet meer kunnen vinden. Psycholoog Louis Tacecchio staat hier anders in. Juist door de opkomst van het feminisme is juist de zorgzame kant van de man centraal komen te staan. Hij vraagt zich echter af of Nederlanders echt zo feministisch zijn. Ondanks dat vrouwen een beroep hebben op het niveau van hun opleiding, werken vrouwen volgens hem vaak niet toe naar het vervullen van hun wensen, zoals een tweede auto, of vakantie. “Een man wordt regelmatig geduwd in de rol van kostwinner”, aldus Tacecchio.

Tacecchio pleit vooral voor de aanwezigheid en betrokkenheid van de vader. Hij vindt datgene wat er gebeurt als de vader bij het kind is belangrijker dan het aantal uren dat de vader er is. De psycholoog is sceptisch over het wetsvoorstel van de D66 en VVD waarin wordt gepleit voor dezelfde rechten voor ongetrouwde vaders. Vaders kunnen zich nergens aan vasthouden. Het wetsvoorstel is voor Nederland misschien een grote doorbraak, maar op wereldniveau loopt Nederland nog steeds achter. 

Door: Redactie Nationale Zorggids