GHB-verslaafden die geen vaste woonplaats meer hebben, mogen van nachtopvanglocaties niet meer gebruikmaken van hun diensten. Ze zouden te gevaarlijk zijn voor andere daklozen en medewerkers. Zodoende belanden deze verslaafden in het bos. Dit meldt de Volkskrant.
Het is niet bekend bij hoeveel dagopvanglocaties dit speelt, maar in Breda is dit zeker het geval. De opvang daar vindt de problemen die gepaard gaan met een GHB-verslaving te ernstig en verslaafden worden gezien als een gevaar voor de vrijwilligers en andere daklozen. Inmiddels slaapt de verslaafde Mark al zo’n drie jaar in een tent in het bos. Later kwam de 26-jarige Dianne erbij.
Schending van verdragen
Niet iedereen is het eens met de nachtopvang in Breda. Novadic-Kentron vindt het op zijn minst raar dat een opvang bij voorbaat iemand weigert. Bureau Straatjurist in Amsterdam zegt hier het volgende over: “Een dakloze de toegang weigeren tot de nachtopvang is niet alleen in strijd met diverse internationale verdragen, het is ook in strijd met de afspraken die gemeenten en het Rijk hebben gemaakt over maatschappelijke opvang.”
Op verantwoorde manier opvangen
Stichting Maatschappelijke Opvang (SMO) in Breda begrijpt de kritiek, maar zegt GHB-verslaafden op dit moment niet op een verantwoorde wijze te kunnen opvangen. Volgens directeur Lieke Jansen kunnen verslaafden heftige reacties vertonen en gaan sommigen out. De stichting heeft hier slechte ervaringen mee en wil geen verantwoordelijkheid meer dragen voor de risico’s die een GHB-verslaafde met zich meebrengt. De stichting is in gesprek met de gemeente en verslavingszorg over het verantwoord opvangen van deze groep daklozen.
Door: Nationale Zorggids
