Naar de genetische en biologische oorzaken van ADHD bij volwassenen is nog weinig onderzoek gedaan. In een groot onderzoeksprogramma naar de biologische oorzaken van ADHD bij volwassenen onderzochten Mostert en Onnink meer dan 130 volwassenen met ADHD en 130 volwassenen zonder ADHD. Op basis van hersenscans en cognitieve testen zagen zij dat er veel verschillen zijn tussen de patiënten in wat zij goed en minder goed kunnen.

Veranderde communicatie tussen verschillende delen van de hersenen, in zogenaamde hersennetwerken, kan de symptomen van ADHD verklaren. Deze communicatie is te meten door de activiteit van verschillende hersendelen te vergelijken. Een tweede manier om communicatie tussen hersengebieden te meten is om naar de verbindingen tussen hersencellen zelf te kijken. Marten Onnink deed dit door met een MRI te meten aan witte-stof banen. Dit toonde aan dat veel van deze banen er anders uitzien bij mensen met ADHD, vooral in de hersenbalk, die beide hersenhelften met elkaar verbindt. Dit kan mogelijk een slechtere remming van impulsen verklaren.

Bijna drie procent van de volwassenen heeft de diagnose ADHD. Daarmee is het één van de meest voorkomende psychiatrische stoornissen bij volwassenen. Net als bij kinderen kenmerkt ADHD bij volwassenen zich door aandachtsproblemen en impulsiviteit. Ook hyperactiviteit is een kenmerk, al kan de manier waarop volwassenen met ADHD dit uiten anders zijn. Zij vinden bijvoorbeeld vaak een manier om met hyperactiviteit om te gaan, bijvoorbeeld door sport of een actieve baan.

© Nationale Zorggids