Bij de inkoop van geneesmiddelen oefent de farmaceutische industrie invloed uit op de artsen. Er worden afspraken gemaakt met artsen over het gebruik van geneesmiddelen. Zij krijgen als tegenprestatie geld voor onderzoek of een vergoeding voor het leveren van data. Er zijn artsen die gevoelig zijn voor extra onderzoeksgeld, want dat kan worden ingezet op de afdeling. Volgens de NZa is dat een oneigenlijke verstoring van de inkoopactiviteiten van het ziekenhuis. Om dit te doorbreken is er een duidelijke regie nodig in het ziekenhuis. De ziekenhuizen zijn van mening dat de overheid een grotere rol dient te spelen in het versterken van de inkooppositie ten opzichte van de farmaceutische industrie. Ze denken bijvoorbeeld dat gezamenlijke inkooptrajecten een maatschappelijk voordeel kunnen opleveren. Er moeten meer non-concurrentiele afspraken gemaakt worden, maar de markt moet daarbij niet verstoord worden.

De NZA concludeert in de monitor dat ziekenhuizen en zorgverzekeraars samen meer aandacht aan de betaalbaarheid en toegankelijkheid van medicijnen moeten besteden. Zorgverzekeraars en ziekenhuis proberen door collectieve inkoop, onderling en samen, een lagere prijs vast te leggen bij geneesmiddelenfabrikanten. “Het is van belang dat hen dat samen lukt en niet eenzijdig door zorgverzekeraars wordt opgelegd, omdat ziekenhuizen dan financieel nog meer in de knel komen”, schrijft de NZa.

Zorgaanbieders en zorgverzekeraars laten weten dat de patiënten die dure geneesmiddelen nodig hebben, deze tot nu toe krijgen. Het kan voorkomen dat een ziekenhuis een patiënt soms doorverwijst naar een ander ziekenhuis. Dit is in lijn met het selectief contracteren van verzekeraars. Toch heeft de NZa signalen opgevangen dat patiënten om financiële redenen bepaalde medicijnen niet hebben ontvangen. Deze signalen worden dit jaar onderzocht. 

©Nationale Zorggids