Zolang de huisartsen het contract met VGZ niet ondertekenen kunnen zij alleen de basale huisartsenzorg declareren. Handelingen zoals het zetten van een spiraaltje, het toedienen van injecties in gewrichten en het uitvoeren van kleine operaties worden dan echter niet of minder vergoed. Deze handelingen komen neer op ongeveer 30 procent van de inkomsten van de huisartsen. De huisartsen weigeren echter het contract van VGZ te tekenen omdat zij principiële bezwaren hebben tegen drie regels. 

 

Ten eerste willen de huisartsen zelf kunnen kiezen bij welk laboratorium zij bloed- of urineonderzoek laten doen en zij willen dat er geen financieel belang bij deze keuze is. VGZ stelt in haar contract echter dat zij een bonus zal betalen aan huisartsen die hun laboratoriumonderzoek laten uitvoeren in voorkeurslaboratoria uitgekozen door VGZ. 

 

Ten tweede biedt VGZ huisartsen een bonus aan als zij patiënten bij terugkrijgen van een medisch specialist overzetten op goedkopere, gelijkwaardige medicijnen. De huisartsen keuren deze financiële prikkel af. Zij stellen dat als de zorgverzekeraar vindt dat medisch specialisten te dure middelen voorschrijven aan hun patiënten dat zij dit met de artsen in kwestie zelf moeten regelen. 

 

De huisartsen hebben daarnaast grote bezwaren tegen het tarief dat VGZ stelt voor het plaatsen van een spiraaltje. Het plaatsen van een spiraaltje valt terug van 55 euro naar 18 euro. Wanneer het spiraaltje in het ziekenhuis wordt gezet, kost dit echter al snel het tienvoudige van het oude huisartsentarief. De huisartsen stellen dat met deze tarieven huisartsen niet gestimuleerd worden om spiraaltjes te plaatsen. Hoewel VGZ tegemoetkomingen doet aan de huisartsen, blijven de bonusregelingen gewoon bestaan. Huisartsen hoeven hier echter geen gebruik van te maken, zo stelt VGZ.