Voor je lid werd van het verenigingsbestuur, was je lid van de studentenraad. Hoe kwam je daarin terecht?

“In mijn tweede studiejaar werd ik vanuit de opleidingscommissie logopedie van Hogeschool Windesheim meegevraagd naar de NVLF studentenraad. Dat vond ik best spannend. Een flink stuk reizen naar Woerden, een vreemd gebouw en een grote groep vreemde studenten. Al snel bleek het een enthousiaste groep studenten te zijn, die trots was op de studie en het toekomstige vak, en dit wilde delen met huidige en potentiële medestudenten. We brainstormden over toevoegingen aan de studie en hoe we het vak aantrekkelijker en bekender konden maken. Want nog te vaak verwarren mensen een logopedist met een podoloog (‘Nee, ik werk niet met voeten’) of ze denken bij logopedie alleen maar aan stotteren of slissen. Terwijl ons vak zo veel breder is.

De campagne ‘Word jij logopedist?’ was een mooie stap om ons vak meer op de kaart te zetten en om nieuwe studenten aan te trekken. En als je goed keek, zag je in die campagne het nieuwe studentlid van de NVLF terug, mijn opvolgster Ilse Langevoort. Zij zat net als ik in de studentenraad van de NVLF.

Als studentenraad wilden we ook de betrokkenheid van de studenten bij de NVLF verhogen. Een logische stap daarvoor leek ons het studentproof maken van het NVLF jaarcongres. Vanuit de studentenraad mocht ik aansluiten bij de programmacommissie van de NVLF. Erg leuk om zo mee te mogen denken over het programma, dat we inhoudelijk aantrekkelijker maakten voor studenten. Jaarlijks sluit nu een student aan om mee te helpen en denken bij de organisatie.” 

Waarom besloot je destijds te solliciteren bij het verenigingsbestuur?

“De vacature studentlid van het verenigingsbestuur van de NVLF kwam voorbij. Een heel andere bestuursvorm dan waar ik eerder aan had deelgenomen. Maar ik zag het als een mooie kans om de studenten nog beter te kunnen vertegenwoordigen binnen de NVLF.” 

Hoe kijk je terug op jouw tijd als studentlid van het NVLF-bestuur?

“Ik vond het ontzettend leerzaam om te zien wat het bestuur allemaal doet. Het doornemen en goedkeuren van richtlijnen, het samenwerken met andere verenigingen en partijen, het opkomen voor de verschillende vakgebieden in ons beroep, het organiseren van de verschillende bijeenkomsten – congres, dagen voor kwaliteitskringbegeleiders, webinars – en ga zo maar door. Ik weet nog dat ik de agenda zag voor mijn eerste vergadering. Nooit gedacht dat er zoveel verschillende agendapunten in een vergadering van drie uur konden worden behandeld. Maar toch slaagde onze voorzitter Michel er altijd in om op tijd klaar te zijn. 

Het werken met de andere bestuursleden vond ik prettig. Het waren heel verschillende personen met allemaal hun eigen expertise in het vak en in het bestuur. Mooi om te zien hoe zij met zo veel passie opkwamen voor hun stukje vakgebied en open stonden voor input. Mij werd vaak gevraagd om input vanuit het studentenperspectief en daar luisterde iedereen ook echt naar. 

Verder kon ik een kijkje nemen in de keuken van de NVLF, het bureau. Wie werken daar, waar zijn zij mee bezig en hoe gaat dat in zijn werk? De plannen vanuit het bureau zag ik terug in onze vergaderingen.” 

Wat heeft het jou opgeleverd?

“Ik ben gegroeid als student en nu ook als logopedist. Door de vergaderingen leerde ik bijvoorbeeld hoe belangrijk het is om een vraagstuk vanuit verschillende perspectieven te bekijken, en hoe belangrijk het is om door te vragen. Je kunt samen zo veel meer bereiken, als je maar naar elkaar luistert en elkaar de ruimte geeft.

Vijf jaar lang mocht ik me inzetten voor de NVLF, waarvan twee jaar bij het verenigingsbestuur. Ik vind het best lastig en heel jammer om dit hoofdstuk te moeten afsluiten, maar mijn studententijd zit erop. En ik weet dat de vertegenwoordiging van de studenten in goede handen is bij Ilse Langevoort.”

Wat was voor jou een memorabel moment in de afgelopen twee jaar? Waar ben je trots op?

“Ik wilde heel graag een Instagram-account opzetten om ons vak te promoten onder studenten en toekomstige studenten. Want Instagram is hét kanaal voor die doelgroep. Het kostte veel tijd en doorzettingsvermogen, maar sinds eind vorig jaar zit de NVLF op Instagram – volg jij ons al? Samen met Wilyone en Renée van de studentenraad zette ik dit account op. Ik blijf het beheren, zo ben ik toch nog een beetje betrokken bij de NVLF.” 

Zijn er ook zaken waar je minder positief op terugkijkt?

“Ik vond het best pittig om te merken wat Covid met ons vak en onze collega’s deed. Als bestuur krijg je daar veel van mee en we maakten ons zorgen. Hoe gaan we nu behandelen, mogen we nog wel live cliënten zien en hoe organiseren we online behandelingen? Het was mooi om te zien hoe vakgenoten elkaar hielpen met tips over online behandelprogramma’s en uitgewerkte powerpoints – sommige zelfs met allerlei leuke animaties. Vanuit het bureau kwamen we met snelle updates over de gevolgen van de nieuwe maatregelen op het uitoefenen van ons beroep als logopedist. Toen dacht ik: ik ben echt trots op de logopedie.” 

Hoe nam jij je (praktijk)ervaring mee in je rol als studentlid van het bestuur?

“Het was voor mij heel fijn om eerst in de studentenraad te zitten en vervolgens deel te mogen nemen aan het verenigingsbestuur. Door de vergaderingen met andere studenten van andere hogescholen wist ik welke vragen speelden op de verschillende scholen. Dankzij de input die ik kreeg van studenten bij de studentenraad kon ik het brede studentenperspectief vertegenwoordigen tijdens de vergaderingen met het verenigingsbestuur.”

Wat wil je jouw opvolger en de rest van het verenigingsbestuur graag meegeven?

“Ik wens Ilse veel succes en plezier als nieuw studentlid. Laat in het begin vooral alles op je afkomen en durf vragen te stellen, wil ik haar meegeven. Domme vragen bestaan niet, dat werd ook mij in het begin op het hart gedrukt. Ik zag Ilse de afgelopen jaren onwijs groeien in de studentenraad, en ben heel benieuwd naar haar bijdrage in het bestuur. Ik wens het verenigingsbestuur veel productieve jaren toe met het invullen van de ambities. En hoop dat – mede dankzij Ilse’s inbreng – veel huidige en potentiële studenten logopedie nog enthousiaster worden gemaakt voor ons vak.”

Wat wil je logopedisten meegeven voor de toekomst?

“Iedere logopedist werkt op een andere manier en dat is alleen maar mooi. Maar in een samenleving waarin alles en iedereen met elkaar wordt vergeleken, kan dat soms best lastig zijn en zorgen voor twijfels. Zelf denk ik ook vaak: zijn mijn behandelingen wel effectief genoeg? Ben ik te streng of juist te lief? Daarom wil ik zeggen: ontdek wat voor jou leuk is en wat goed werkt, ontwikkel jezelf en groei daarin.”