In Nederland zijn de afgelopen jaren meerdere maatregelen genomen om de kwaliteit van de geboortezorg te verbeteren door het versterken van de samenwerking tussen verschillende zorgverleners. Aanleiding waren de relatief hoge sterftecijfers rond geboortes.

Het ministerie van Volksgezondheid onderzoekt of een andere manier van betalen, de zogeheten integrale bekostiging, de samenwerking verder kan verbeteren. Hiervoor verenigingen verloskundigen, gynaecologen, kraamzorg en een ziekenhuis zich in een integrale geboortezorg organisatie (igo). De experimentele invoering van de integrale bekostiging van de geboortezorg is in 2017 gestart. Het RIVM heeft de afgelopen drie jaar de ervaringen hierbinnen gevolgd en een analyse uitgevoerd om inzicht te krijgen in de eerste effecten op zorggebruik, zorguitgaven en gezondheidsuitkomsten.

Kleine veranderingen in de zorg

Na de invoering van integrale bekostiging hebben er iets meer bevallingen in een ziekenhuis onder leiding van een verloskundige (poliklinisch) plaatsgevonden en minder ziekenhuisbevallingen onder leiding van een gynaecoloog. Het percentage geplande keizersneden was iets lager en het percentage niet-geplande keizersneden hoger. De toename van zorguitgaven per zwangerschap was bij de igo’s iets lager. Voor de gezondheidsuitkomsten waren er geen effecten zichtbaar. De langetermijneffecten zijn volgens het RIVM pas over een paar jaar zichtbaar.

Administratieve lasten risico voor draagvlak

Voor het behoud van draagvlak voor integrale bekostiging lijkt een vereenvoudiging van de administratieve afhandeling een randvoorwaarde. Bestuurders vinden het bovendien een belemmering dat het nog niet duidelijk is of de integrale bekostiging doorgaat na afloop van dit experiment. Zorgverzekeraars benadrukken dat een te snelle landelijke invoering niet wenselijk is. Eind dit jaar beslist de minister van Volksgezondheid over de toekomst ervan.

Door: Nationale Zorggids