Ongeveer driekwart van de artsen in opleiding tot specialist (AIOS) schrijft zichzelf medicatie voor en bijna zestig procent doet dat voor familie of vrienden. Ruim tachtig procent van de aankomende specialisten is niet op de hoogte van (het bestaan van) regels die gelden voor het voorschrijven van zelfmedicatie of voor het verstrekken van recepten aan mensen uit de persoonlijke omgeving. Dat meldt Medisch Contact.
De artsen in opleiding die voor een onderzoek ondervraagd werden blijken zich zichzelf, hun vrienden en familie vooral te voorzien van benzodiazepinen (voor vliegreizen of na een nachtdienst), antibiotica, orale anticonceptie, dermatologische bereidingen, luchtwegverwijders, antihistaminica, maagbeschermers, bètablokkers, vaccinaties en malariamiddelen. Bijna zestig procent van de respondenten doet aan zelfmedicatie uit gemakzucht; het kost te veel tijd om een afspraak te maken bij een huisarts of specialist.
Slechts elf van de 66 respondenten geeft aan dat er extra vragen worden gesteld in de apotheek. Aan de overigen wordt de medicatie doorgaans zonder problemen verstrekt. Er bestaan geen richtlijnen voor het voorschrijven van de eigen medicatie door artsen. Toch zijn er genoeg redenen om terughoudend te zijn bij het 'zelfdokteren'. Gegevens die bij zelfdiagnose worden vergaard zijn vaak onvolledig en onsystematisch.
Artsen zijn op basis van de Wet BIG bevoegd om alle beschikbare medicatie voor te schrijven mits zij bekwaam zijn. Bekwaam zijn houdt in dat dat zij over de noodzakelijke deskundigheid beschikken ten aanzien van het geneesmiddel. Het is niet wettelijk vastgelegd wat een specialist bekwaam maakt om middelen voor te schrijven die buiten zijn of haar gebied van expertise vallen.
© Nationale Zorggids
