Een verband is mogelijk, aangezien laesies in de mond vaak verkeerd worden gediagnosticeerd vanwege het ontbreken van een intra-oraal onderzoek, evenals de ernst van andere pathologische processen die kunnen optreden bij een SARS-CoV-2-infectie, schreven de auteurs. Er wordt aangenomen dat dit het eerste gemelde geval is van orale laesies als een mogelijk symptoom van COVID-19.

 

“Het is logisch dat dit virus laesies veroorzaakt die kunnen lijken op andere virale processen die we gewend zijn te diagnosticeren in de tandheelkundige kliniek”, schreef de groep onder leiding van Carmen Martín Carreras-Presas van de afdeling volwassen tandheelkunde en orale geneeskunde, bij de Europese Universiteit van Madrid. 

 

Terwijl het coronavirus zich blijft verspreiden, leren wetenschappers en gezondheidswerkers nieuwe details over de infectie. Aanvankelijk waren de meest voorkomende tekenen en symptomen van een SARS-CoV-2-infectie koorts, keelpijn en hoofdpijn. Na verloop van tijd werden symptomen van diarree, smaak- en reukverlies en huidaandoeningen, waaronder laesies, toegevoegd. Daarom is het aannemelijk om te denken dat laesies in de mondholte van één COVID-19-positieve patiënt en twee vermoedelijke positieve patiënten met elkaar zijn verbonden, aldus de onderzoekers.

 

Een man met diabetes en hypertensie meldde pijn in zijn gehemelte. Hij nam aan dat het een bacteriële infectie in de mond was. Bij zijn vrouw was COVID-19 gediagnosticeerd en ze waren allebei geïsoleerd in hun huis. De artsen lieten hem een ​​foto van zijn mond sturen, waarop meerdere kleine aften op zijn gehemelte te zien waren. Hij had geen voorgeschiedenis van herpes. De laesies genazen binnen een week na het gebruik van een  antiseptisch mondwater. 

 

Een vrouw meldde op 12 maart hoge koorts, diarree en pijn op haar tong te hebben. Ze was zwaarlijvig en had hypertensie. Een week later viel ze thuis flauw en werd ze naar het ziekenhuis gebracht, waar haar bilaterale longontsteking werd vastgesteld als gevolg van een SARS-CoV-2-infectie. Ze kreeg antibiotica, corticosteroïden en de antivirale middelen lopinavir, ritonavir en hydroxychloroquine. Ze werd op 30 maart ontslagen uit het ziekenhuis. Op 4 april kreeg ze uitslag op verschillende delen van haar lichaam. Hoewel ze vanaf het begin tongpijn had, zei ze dat ze nooit een intra-oraal onderzoek had gehad. 

 

Biopsieën konden niet bij alle patiënten worden uitgevoerd en verder onderzoek is nodig om te bepalen of aften in de mondholte vaak voorkomen bij patiënten die zijn getroffen door een SARS-CoV-2-infectie, of dat de emotionele problemen in de situatie de laesies veroorzaken, schreven de auteurs.

 

Deze gevallen belichten ook het belang van het uitvoeren van intra-orale onderzoeken. “We moedigen alle artsen, tandartsen en dermatologen aan om intra-orale onderzoeken uit te voeren bij patiënten die worden verdacht of getroffen door SARS-CoV-2, zeker wanneer de aanbevolen beschermingsmaatregelen beschikbaar zijn.