Ongeveer twee op de vijf Nederlandse vrouwen boven de 45 jaar heeft bij gynaecologisch onderzoek een vaginale verzakking (prolaps). Bekende risicofactoren zijn onder meer zwangerschap, bevalling en menopauze. Daarnaast blijkt erfelijke aanleg belangrijk te zijn. Dit blijkt uit onderzoek van gynaecologe en onderzoekster Sabrina Lince van het Radboudumc. Dit meldt Radboudumc.
Een vaginale prolaps, ook wel verzakking genoemd, is het uitzakken van een of meer bekkenorganen in of tot buiten de vagina. Dit kan de blaas zijn, maar ook de baarmoeder of darm. Ongeveer 40 procent van de vrouwen wereldwijd heeft een vorm van verzakking en de kans hierop neemt toe met de leeftijd. De belangrijkste oorzaak is schade of verzwakking van de spieren, steunweefsel en zenuwen van de bekkenbodem die deze organen ondersteunen.
De afgelopen jaren laten steeds meer studies zien dat erfelijke aanleg een rol speelt bij een verzakking. Gynaecologe en onderzoekster Sabrina Lince onderzocht het risico op een verzakking als dit in de familie voorkomt. Ze laat zien dat dit risico aanzienlijk hoger ligt als een of meer vrouwen in de familie een verzakking heeft. Zo hebben de zussen van vrouwen met een verzakking een bijna negen maal hoger risico om zelf een verzakking te ontwikkelen. Lince vond 44 nieuwe genen die bij het ontstaan van een verzakking betrokken (kunnen) zijn.
Lince: “Bij aandoeningen zoals spataders of een navelbreuk is er een verandering in het collageen. Er zijn aanwijzingen dat veranderingen in collageen bijdragen aan de kans op een verzakking. Wij vonden dat vrouwen met een verzakking duidelijk vaker een of meer andere aandoeningen hadden waarbij het collageen niet goed werkt dan controles.” Zij hadden vooral last van spataders, gewrichtshypermobiliteit en verzakking van de dikke darm. “Deze kennis geeft belangrijke aanknopingspunten om in de toekomst de behandeling te verbeteren en mogelijk zelfs een verzakking te voorkomen,” concludeert Lince.
Door: Redactie Nationale Zorggids
