Patiënten vinden dat ze niet altijd voldoende informatie krijgen over de medicijnen die ze krijgen voorgeschreven en waarom daarvoor is gekozen. Ook worden zij van tevoren niet altijd goed ingelicht over mogelijke bijwerkingen. Dit maakt het voor hen lastig om mee te beslissen welke medicijnen zij het beste kunnen gebruiken als daarvoor meerdere mogelijkheden bestaan. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM, uitgevoerd in opdracht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Hiervoor zijn patiënten die veel geneesmiddelen gebruiken geïnterviewd. Dat meldt RIVM.
Ook blijkt dat aanpassingen van de medicatie in het ziekenhuis niet altijd snel en goed aan de huisarts worden doorgegeven. Wél zijn patiënten tevreden over de manier waarop er vanuit openbare apotheken wordt toegezien of medicijnen met elkaar kunnen worden gecombineerd.
Patiënten geven ook aan dat het voor hen vaak onduidelijk is wie eindverantwoordelijk is voor het totale pakket aan voorgeschreven medicijnen. Als zij de medicijnen door een specialist voorgeschreven krijgen, wordt er vaak niet bij verteld bij wie zij terecht kunnen bij problemen of vragen. Ze gaan daarvoor dan bij voorkeur naar hun huisarts of apotheker.
Een deel van de patiënten die al langer veel medicijnen gebruiken, wil meebeslissen over het medicijngebruik. Een ander deel wil dat juist niet en laat het liever aan de artsen over. Degenen die vanwege hun lange ervaring met de medicijnen willen meebeslissen, geven aan dat zij graag de mogelijkheid zouden hebben om in samenspraak met de arts het medicijngebruik te kunnen aanpassen. Dat betreft bijvoorbeeld de dosering of het moment van inname. Een zogeheten medicatiebeoordeling biedt daarvoor gelegenheid, maar patiënten weten niet altijd dat deze mogelijkheid bestaat.
Patiënten willen verder graag duidelijkheid of ze hun eigen medicijnen van thuis tijdens een ziekenhuisopname mogen meenemen en gebruiken. Momenteel verschilt per ziekenhuis, en soms zelfs per ziekenhuisafdeling, of dit mag.
Door: Redactie Nationale Zorggids
Mijn vrouw 27-09-1938 werd vanuit het verpleeghuis plotseling opgenomen in het Albert Schweitzer Dordrecht. Haar bloeddruk was te laag. In de SEH werd geconstateerd dat de hartslag maar op 32 bleef staan. Er is toen een vermindering van haar harttabletten gegeven. Een jaar ervoor waren ze juist verhoogd.