In 2014 sprak minister Kamp al over een eventuele uitbreiding van de radius. Het heeft volgens Verzijlbergen lang moeten duren voordat er daadwerkelijk actie werd ondernomen op de verspreiding van de jodiumtabletten onder jongeren en zwangeren in een straal van 100 kilometer rondom kerncentrales. Hij denkt dat de berichten over de veiligheid in Belgische kerncentrales de zaak wellicht hebben bespoedigd. Door de inname van pillen krijgen mensen 'schone' jodium binnen waardoor in de schildklier jodiumverzadiging optreedt. Zo wordt de radioactieve jodium niet in de schildklier opgenomen en verlaat het het lichaam zonder schade aan te richten. “De reden dat kinderen, jongeren en ongeboren baby's de tabletten krijgen is dat zij gevoeliger zijn voor straling. Bij oudere mensen kunnen de bijwerkingen bovendien groter zijn van de blootstelling aan radioactief jodium. Daarom wordt een leeftijdsgrens gehanteerd”, aldus Verzijlbergen. De leeftijdsgrens is volgens hem wel enigszins arbitrair, het had ook 39 of 41 kunnen zijn.

De burgemeester van Tiel, één van de gemeenten in de buurt van een kerncentrale, vindt ook de geografische grens willekeurig. De grens voor verstrekking van jodiumtabletten loopt recht door de gemeente heen. Zo kan het dus voorkomen dat bepaalde huizen in een straat wel tabletten krijgen en andere huizen niet. De verspreidingsgrens ligt volgens een woordvoerder van minister Schippers nog niet vast, er wordt gewerkt aan een verspreidingsplan. Deze moet in mei klaar zijn, want vanaf dan vindt de verspreiding van de tabletten plaats.

Greenpeace en milieuorganisatie Wise vinden dat minister Schippers met de jodiumtabletten een gevoel van schijnveiligheid creëert. “Jodiumtabletten bieden geen bescherming tegen alle andere radioactieve stoffen die bij een groot ongeluk in een kerncentrale vrijkomen. Dat zijn er tientallen”, zeggen ze. Bij een kernramp ziet Wise vluchten als enige optie.

©Nationale Zorggids