Het vroegtijdig opsporen en verwijderen van uitzaaiingen in de lymfeklieren, ook bekend als de schildwachtklierprocedure, leidt tot betere overlevingskansen van patiënten met een agressieve vorm van huidkanker (melanoom). Dat blijkt uit een internationaal onderzoek waaraan onder meer het UMCG meewerkte, zo meldt het Groningse ziekenhuis in een persbericht.
De internationale studie (Amerika, Canada, Australië en Europa) werd uitgevoerd onder meer dan 2000 melanoompatiënten. De resultaten werden deze week gepubliceerd in The New England Journal of Medicine. Melanoom is een zeer agressieve vorm van huidkanker die in Nederland jaarlijks bij ongeveer 6000 mensen wordt vastgesteld.
De schildwachtklierprocedure is een minimaal belastende chirurgische techniek, waarmee de aan- of afwezigheid van uitzaaiingen in de lymfeklieren (lymfekliermetastasen) vastgesteld kan worden. In deze procedure wordt de eerste lymfeklier (de schildwachtklier) verwijderd en onderzocht op tumorcellen. In het geval van uitzaaiing van een melanoom vindt dit bijna altijd plaats via het lymfestelsel. Vanuit de schildwachtklier kan de ziekte zich verder verspreiden. Als er in de schildwachtklier geen tumoren worden gevonden, kan de verwijdering van de overige lymfeklieren achterwege blijven. Het verwijderen van de schildwachtklier geeft geen blijvende problemen voor de patiënt.
Uit het onderzoek blijkt dat de prognose voor patiënten met een melanoom met een dikte van 1,2 - 3,5 mm door het uitvoeren van de schildwachtklierprocedure gunstig wordt beïnvloed. Bij dikkere melanomen geeft de procedure geen betere overlevingskans, maar draagt de informatie over de prognose wel bij aan een betere tumorcontrole.
In Nederland wordt tot nu toe slechts bij minder dan de helft van de daarvoor in aanmerking komende patiënten een schildwachtklierprocedure uitgevoerd. In de Nederlandse richtlijn melanoom wordt tot nu toe geadviseerd de schilwachtklierprocedure te reserveren voor patiënten die zo goed mogelijk geïnformeerd willen worden over hun ziekte en prognose.
© Nationale Zorggids
